Dynamiczne równanie ruchu

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szablon:Dopracować Szablon:Spis treści Dynamiczne równanie ruchu (różniczkowe równanie ruchu) – równanie różniczkowe, określające szybkość zmian pewnych wielkości fizycznych (np. prędkości, położenia) jako funkcję aktualnego stanu układu[1][2]. Przez równanie ruchu najczęściej rozumiemy II zasadę dynamiki Newtona, zapisaną w postaci równania różniczkowego. W ogólności równanie ruchu dla pojedynczej cząstki można zapisać jako:

md2𝒓dt2=𝑭(𝒓,d𝒓dt,t),

gdzie funkcja wektorowa 𝑭 jest siłą działającą na ciało w chwili t w punkcie przestrzeni wyznaczonym przez wektor wodzący 𝒓. Wzór ten redukuje się do prostszej postaci, jeżeli siła dana jest w sposób jawny, np. wynika ze znanego potencjału pola sił.

Jeżeli prawa strona jest funkcją ciągłą, to przez punkt w przestrzeni wyznaczony przy zadanych warunkach brzegowych (położenie i prędkość w danej chwili) przechodzi dokładnie jedna krzywa całkowa. Jeżeli istniałaby istota, która w danej chwili poznałaby położenie i pęd wszystkich cząstek elementarnych we wszechświecie, to zgodnie z prawami mechaniki klasycznej mogłaby poznać prawą stronę powyższego równania i jednoznacznie wyznaczyć tor ruchu każdej z cząstek. Innymi słowy istota ta znałaby przeszłość i przyszłość wszechświata.

Dowolne współrzędne krzywoliniowe

Niech współrzędne krzywoliniowe q1(t),q2(t),q3(t) tworzą układ współrzędnych w przestrzeni R3. Oznaczmy przez 𝒆1,𝒆2,𝒆3 wersory kierunków stycznych do osi tego układuSzablon:R.

Jeżeli 𝒂 jest wektorem przyspieszenia, to jego rzuty na osie układu współrzędnych można zapisać wzorami:

ai=𝒂𝒆i=𝒗˙𝐞i=𝒗˙𝒓/qi|𝒓/qi|,i=1,2,3.

Ponieważ

ddt(𝒗𝒆i)=𝒗˙𝒆i+𝒗ddt𝒆i𝒗˙𝒆i=ddt(𝒗𝒆i)𝒗ddt𝒆i

zatem

(1) ai=ddt(𝒗𝒆i)𝒗ddt𝒆i=1|𝒓/qi|[ddt(𝒗𝒓qi)𝒗ddt𝒓qi].

Na podstawie wzoru dla prędkości

𝒗=𝒓q1q˙1+𝒓q2q˙2+𝒓q3q˙3

mamy

(2) 𝒓qi=𝒗q˙i

i dzięki temu

𝒗𝒓qi=𝒗𝒗q˙i=(v2/2)q˙i.

Mamy również

(3) ddt𝒓q1=2𝒓q12q˙1+2𝒓q1q2q˙2+2𝒓q1q3q˙3

oraz

(4) 𝒗q1=2𝒓q12q˙1+2𝒓q2q1q˙2+2𝒓q3q1q˙3.

Z porównania prawych stron (3) i (4) wynika, że

ddt𝒓qi=𝒗qi,i=1,2,3.

Mamy zatem

(5) 𝒗ddt𝒓qi=𝒗𝒗qi=(v2/2)qi.

Po podstawieniu (2) i (5) do (1) otrzymujemy następujące wzory dla rzutów wektora przyspieszenia na osie krzywoliniowego układu współrzędnych

ai=1|𝒓/qi|[ddt(v2/2)q˙i(v2/2)qi],i=1,2,3.

Podstawowe równanie dynamiki

Podstawowe równanie dynamiki ruchu punktu materialnego o masie m ma postać

m𝒂=𝑭

i jest równoważne trzem równaniom skalarnym we współrzędnych kartezjańskich

mx¨=Fx,my¨=Fy,mz¨=Fz.

W ogólnym przypadku współrzędnych krzywoliniowych otrzymujemySzablon:R

m|𝒓/qi|[ddt(v2/2)q˙i(v2/2)qi]=Fi,i=1,2,3,

gdzie Fi jest rzutem na odpowiednią oś współrzędnych qi wypadkowej 𝑭 sił działających na punkt materialny, a 𝒗 prędkością tego punktu.

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Przypisy

  1. Л.Г. Лойцянский, А.И. Лурье, Курс теоретическоой механики, t.I, Гос. Издат. технико-теоретической литературы, Москва 1954
  2. G.K. Susłow, Mechanika teoretyczna, PWN, Warszawa 1960