Twierdzenie Zsigmondy’ego

Z testwiki
Wersja z dnia 19:17, 12 mar 2025 autorstwa imported>MalarzBOT (MalarzBOT: dodanie daty do szablonu fakt na podstawie edycji Specjalna:Diff/76212614)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Twierdzenie Zsigmondy’ego[1][2] Szablon:Fakt, twierdzenie w teorii liczb dostarczające informacji o dzielnikach pierwszych różnicy n-tych potęg względnie pierwszych liczb naturalnych. Twierdzenie to zostało udowodnione przez austro-węgierskiego matematyka Karla Zsigmondy’ego w 1892 roku[3].

Twierdzenie Zsigmondy’ego znajduje zastosowanie m.in. w teorii grup, gdzie jest wykorzystywane, by wykazać, że pewne grupy mają różny rząd[4][5].

Twierdzenie[4][6]

Niech a i b będą względnie pierwszymi liczbami całkowitymi oraz a>b1. Wówczas dla każdej liczby całkowitej n1 liczba anbn ma co najmniej jeden dzielnik pierwszy p, który nie dzieli żadnej z liczb akbk dla n>k1, chyba że ma miejsce jeden z poniższych wyjątków:

  • n=1 oraz ab=1; wtedy liczba anbn=1 oczywiście nie ma żadnych dzielników pierwszych,
  • n=2 oraz a+b jest potęgą dwójki; wtedy liczby a2b2 i ab są obie parzyste, ponadto każdy nieparzysty dzielnik pierwszy liczby a2b2=(ab)(a+b) dzieli również ab,
  • n=6,a=2,b=1; wówczas łatwo sprawdzić, że liczba 261=63=327 nie ma nowych dzielników pierwszych, ponieważ 221=3 oraz 231=7.

Wersja z dodawaniem[6]

Gdy a,b są różne i względnie pierwsze oraz n1 jest dowolną liczbą całkowitą, to poza wyjątkiem a=2,b=1,n=3 liczba an+bn ma co najmniej jeden dzielnik pierwszy p, który nie dzieli żadnej z liczb ak+bk dla n>k1.

Powyższe twierdzenie jest prostym wnioskiem z twierdzenia Zsigmondy’ego.

Dowód

Przypadek n=1 jest trywialny.

Dla n2 ustalmy liczby a i b, przy czym bez straty ogólności niech a>b. Jeżeli nie zachodzi wspomniany wyjątek, to twierdzenie Zsigmondy’ego gwarantuje istnienie dzielnika pierwszego p liczby a2nb2n takiego, że pakbk dla k<2n. Wówczas p dzieli liczbę

a2nb2n=(anbn)(an+bn),

jednak nie dzieli anbn. Stąd pan+bn. Załóżmy teraz, że pak+bk dla pewnego k<n. Wówczas pa2kb2k, co wobec nierówności 2k<2n jest sprzeczne z definicją liczby p. Zatem niemożliwe jest, by pak+bk dla k<n. To kończy dowód.

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Przypisy