Twierdzenie ergodyczne Birkhoffa

Z testwiki
Wersja z dnia 14:49, 8 lut 2025 autorstwa imported>Malign Husky (Poprawa błędu w definicji przekształcenia ergodycznego.)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Twierdzenie ergodyczne Birkhoffa – jedno z najważniejszych twierdzeń teorii ergodycznej. Opisuje zachowanie średnich wartości funkcji całkowalnych w sensie Lebesgue’a przy stosowaniu na danej zmiennej przekształcenia ergodycznego. Nosi nazwisko George’a D. Birkhoffa[1][2].

Treść twierdzenia

Niech (X,,μ) będzie przestrzenią probabilistyczną oraz niech T:XX będzie przekształceniem zachowującym miarę (μ(T1A)=μ(A) dla wszystkich A) i ergodycznym (jeśli T1A=A, to μ(A)=0 lub μ(A)=1). Wówczas, dla dowolnej funkcji fL1(μ),

limN1Nn=0N1f(Tnx)=Xfdμ

dla μ-prawie wszystkich xX (tzn. że zbiór xX, które nie spełniają powyższego warunku, ma miarę równą 0).

Motywacja

Twierdzenie ergodyczne Birkhoffa ma zastosowanie przy wielu problemach. Przedstawmy kilka przykładów[1]. Zakładamy, że (X,,μ) jest przestrzenią probabilistyczną, a T:XX zachowuje miarę.

Przekształcenia jednoznacznie ergodyczne

Przekształcenie T:XX nazwiemy jednoznacznie ergodycznym (ang. uniquely ergodic), jeśli istnieje dokładnie jedna miara μ, którą T zachowuje. Udowodnienie, że T jest przekształceniem jednoznacznie ergodycznym pozwala z twierdzenia Birkhoffa wyeliminować warunek μ-prawie wszystkich elementów X i zastąpić go wszystkimi xX.

Twierdzenie[1]. Niech (X,,μ) będzie przestrzenią probabilistyczną i niech T:XX. Przekształcenie T jest jednoznacznie ergodyczne wtedy i tylko wtedy, gdy istnieje dokładnie jedna miara μ, dla której T jest przekształceniem zachowującym miarę i taka, że dla dowolnej funkcji fL1(μ) zachodzi

limN1Nn=0N1f(Tnx)=Xfdμ

dla wszystkich xX.

Przypisy

Szablon:Przypisy