Zasada abstrakcji

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Zasada abstrakcji[1][2], zasada identyfikacji elementów równoważnych[2]twierdzenie matematyczne mówiące, że dowolnemu rozbiciu zbioru odpowiada pewna relacja równoważności, a każda relacja równoważności ustanawia pewne rozbicie zbioru[1].

Twierdzenie

Jeśli A jest niepustym zbiorem i jest relacją równoważności w tym zbiorze, to rodzina podzbiorów Π={Ax:xA} określona następująco

Ax={yA:yx}

jest rozbiciem zbioru A[3], czyli ustala podział zbioru A na niepuste i rozłączne podzbiory[2].

Zbiory należące do rodziny Π nazywane są klasami abstrakcji relacji [2].

Dowód[2]

Ponieważ relacja równoważności jest zwrotna, dla każdego xA zachodzi xAx. Stąd każdy element zbioru A należy do pewnego zbioru z rodziny Π i żaden z tych zbiorów nie jest pusty. Ponadto, jeśli pewne dwa zbiory Ax i Ay nie są rozłączne, to istnieje zAxAy, które spełnia xzzy. Wtedy z przechodniości relacji wynika, że xy, czyli dla każdego z takiego, że zx zachodzi również zy (z przechodniości). Wobec tego AxAy. Analogicznie można wykazać, że AyAx, zatem Ax=Ay.

Twierdzenie odwrotne

Jeśli A jest zbiorem niepustym i Π={Ax:xA} jest jego rozbiciem, to relacja określona w zbiorze A wzorem

xytAx,yAt

jest relacją równoważności[4].

Dowód

Jeśli xA, to ponieważ A=tT, to dla pewnego t xAt, a stąd wynika, że xx.

Jeśli x,yA, to xyyx. Wynika to z oczywistej implikacji: x,yAty,xAt.

Niech xyyz. Istnieją i,jT, dla których x,yAiy,zAj. Jednak w tym wypadku AiAj, ponieważ yAiAj, skąd Ai=Aj, a więc xz[5].

Zastosowania

Z zasady abstrakcji często korzysta się w matematyce wtedy, gdy występuje potrzeba zdefiniowania nowych typów obiektów[2].

Konstrukcja liczb całkowitych[2]

W zbiorze × można wprowadzić taką relację równoważności , że Szablon:Wzór Łatwo sprawdzić, że tak zdefiniowana relacja jest zwrotna i symetryczna. Ponadto jest ona przechodnia, ponieważ z równości Szablon:Wzór wynika (a+d)+(c+f)=(c+b)+(e+d), co daje a+f=e+b, czyli (a,b)(e,f).

Na mocy zasady abstrakcji relacja dzieli zbiór × na niepuste i rozłączne zbiory nazywane klasami abstrakcji. Zbiór liczb całkowitych można zdefiniować jako zbiór tych właśnie klas abstrakcji. Klasa abstrakcji, do której należą (0,0), (1,1), (2,2) etc. wyznacza liczbę całkowitą 0. Klasy, do których należą pary (n,n+k) dla n,k i k>0 wyznaczają liczby ujemne k.

Na tak określonych klasach abstrakcji określa się działania Szablon:Wzór i dowodzi się, że ich wyniki nie zależą od wyboru reprezentantów klas abstrakcji oraz, że tak określone działania mają odpowiednie własności.

Przypisy

Szablon:Przypisy

  1. 1,0 1,1 Wojciech Guzicki, Piotr Zakrzewski: Wykłady ze wstępu do matematyki. Wprowadzenie do teorii mnogości., Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Szablon:Cytuj
  3. Bolesław Gleichgewicht, Algebra, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2004, Szablon:ISBN; s. 271.
  4. Bolesław Gleichgewicht, Algebra, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2004, Szablon:ISBN; s. 270.
  5. Bolesław Gleichgewicht, Algebra, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2004, Szablon:ISBN; s. 270-271 – Dowód.