Wstęga Möbiusa

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Model wstęgi Möbiusa wykonany z paska papieru

Wstęga Möbiusa – szczególna powierzchnia jednostronna opisana niezależnie[1] przez niemieckich matematyków Augusta Möbiusa[1][2][3] i Johanna Benedicta Listinga[1][4] w 1858 roku[1][5][6]: dwuwymiarowa zwarta rozmaitość topologiczna, nieorientowalna z brzegiem.

Jej model można uzyskać, sklejając taśmę końcami przy odwróceniu jednego z końców o kąt 180°[7][8][9][10]. Stylizowana wstęga Möbiusa jest symbolem recyklingu[11]; w innej stylizacji jest obecna w logotypie Międzynarodówki humanistycznej. W sztuce znana jest z grafiki Mauritsa Cornelisa Eschera przedstawiającej mrówki idące po wstędze Möbiusa[12].

Wstęga Möbiusa przy odpowiednim ułożeniu przypomina symbol nieskończoności , co może prowadzić do błędnych przypuszczeń, że symbol ten pochodzi od wstęgi MöbiusaSzablon:Refn.

Konstrukcje

Należy złączyć krawędzie czerwone tak, aby strzałki miały ten sam zwrot
Wykres parametryczny
Relacja równoważności

Szablon:Zobacz też Wstęgę Möbiusa można skonstruować z prostokąta [0;a]×[0;b] wprowadzając relację (x,0)(ax,b) dla 0xa, która utożsamia dwie przeciwległe krawędzie, wraz z topologią ilorazową względem relacji [13].

Parametryzacja

Szablon:Zobacz też Innym sposobem jest określenie parametryzacji tej powierzchni[10]. Niech dany będzie odcinek AB długości 2a i środku C poruszający się w przestrzeni 3 o początku układu O w ten sposób, że punkt C zakreśla okrąg sparametryzowany równaniami:

x(u)=rcosu,
y(u)=rsinu,
z(u)=0,

gdzie 0u2π[10]. Niech odcinek AB będzie stale prostopadły do OC, a kąt nachylenia tego odcinka do płaszczyzny {(x,y,z)3:z=0} niech równa się u2[10]. Wtedy odcinek AB zakreśla wstęgę Möbiusa o parametryzacji:

x(u,v)=rcosuvsinu2sinu,
y(u,v)=rsinu+vsinu2cosu,
z(u,v)=vcosu2,

gdzie 0u<2π oraz ava[10]. Zmiana parametru u powoduje poruszanie punktu wzdłuż wstęgi, zmiana parametru v – w poprzek.

Własności topologiczne

Wstęgę Möbiusa można zanurzyć w przestrzeni trójwymiarowej. Jej nieorientowalność oznacza, że ma tylko jedną stronę, tzn. jest powierzchnią jednostronną[1][14][10]. W przypadku gładkich parametryzacji oznacza to, że oś normalna wstęgi Möbiusa nie może być funkcją ciągłą na całej powierzchni wstęgi[13].

Jej brzeg jest homeomorficzny z okręgiem. Oznacza to, wstęga ma tylko jedną intuicyjnie rozumianą krawędź, w przeciwieństwie np. do powierzchni bocznej walca, która ma dwie krawędzie. „Zaklejenie” tego brzegu (niemożliwe w przestrzeni trójwymiarowej) kołem daje płaszczyznę rzutową, „zaklejenie” tego brzegu inną wstęgą Möbiusa daje butelkę Kleina[15]. Płaszczyzna rzutowa i butelka Kleina są innymi przykładami powierzchni nieorientowalnej. Zachodzi ogólna własność: powierzchnia jest nieorientowalna wtedy i tylko wtedy, gdy zawiera podzbiór homeomorficzny ze wstęgą Möbiusa.

Charakterystyka Eulera tej powierzchni jest równa 0[16][17].

Rozcinanie wstęgi Möbiusa

Szablon:Grafika rozwinięta Rozcięcie wstęgi Möbiusa wzdłuż jej linii środkowej nie powoduje jej rozkładu na dwa rozłączne obiekty[1][7][18], lecz powoduje otrzymanie dwukrotnie dłuższej, dwukrotnie skręconej obręczy (posiadającej dwie strony). Rozcięcie wstęgi Möbiusa wzdłuż w jednej trzeciej szerokości powoduje otrzymanie jednej węższej wstęgi Möbiusa o długości równej wyjściowej wstędze oraz splecionej z nią dwukrotnie dłuższej, dwukrotnie skręconej obręczy. W wyniku przecięcia taśmy skręconej przed sklejeniem nie o 180°, jak w przypadku wstęgi Möbiusa, ale 360°, otrzymuje się dwa kręgi węzłowe, połączone jak ogniwa w łańcuchuSzablon:R. Szablon:Clear

Zobacz też

Uwagi

Szablon:Uwagi

Przypisy

Szablon:Przypisy

Linki zewnętrzne

Szablon:Commonscat

Szablon:Kontrola autorytatywna