Wielomian symetryczny

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Wielomian symetrycznywielomian W(x1,x2,,xn), który po dowolnej permutacji zmiennych x1,x2,,xn dla dowolnie wybranych zmiennych będzie przyjmował takie same wartości, jak przed permutacją.

Definicja formalna

Niech W:=W(x1,x2,,xn) będzie dowolnym wielomianem n zmiennych. Zmienne w tym wielomianie możemy podstawiać jedne za drugie za pomocą permutacji σ zbioru n-elementowego:

σ=(x1x2x3xnxσ(1)xσ(2)xσ(3)xσ(n))

i otrzymać w ten sposób nowy wielomian Wσ:=Wσ(x1,x2,,xn). Jeżeli:

Wσ=W

dla dowolnej permutacji σ, to W nazywamy wielomianem symetrycznym.

Wielomiany stałe są symetryczne. Podobnie symetryczna jest suma, różnica oraz iloczyn dwóch wielomianów symetrycznych. Innymi słowy, wielomiany symetryczne tworzą pierścień

S[x1,,xn],

a nawet algebrę nad ciałem (lub pierścieniem) współczynników wyjściowego pierścienia wielomianów.

Przykłady wielomianów symetrycznych

Następujące wielomiany są symetryczne:

W(x1,x2,x3,x4)=x12+x22+x32+x42,
W(x1,x2,x3)=x1x2x3+x1x2+x2x3+x3x1+x1+x2+x3.

Każdy jednomian postaci W(x1,x2,,xn)=lx1kx2kxnk, gdzie k,l jest symetryczny.

Przykłady wielomianów, które nie są symetryczne

Zgodnie z definicją, żeby udowodnić, że dany wielomian W nie jest symetryczny, należy podać przykład permutacji σ, w wyniku której otrzymany wielomian Wσ jest różny od wielomianu W (zobacz: kontrprzykład).

Dla przykładu udowodnimy, że wielomian

W(x1,x2,x3):=x12x2+x1x32+x22x3

nie jest symetryczny.

Rozważmy permutację σ=(x1x2x3x2x1x3).

Otrzymujemy wielomian

Wσ(x1,x2,x3)=x22x1+x2x32+x12x3=x1x22+x12x3+x2x32.

Współczynnik przy x12x2 wynosi 1 dla W, ale 0 dla Wσ. Zatem WσW, więc wielomian W nie jest symetryczny.

Elementarne wielomiany symetryczne i twierdzenie podstawowe

Elementarnymi wielomianami symetrycznymi n zmiennych nazywamy każdy z wielomianów symetrycznych postaci

S1(x1,x2,,xn)=1i1nxi1S2(x1,x2,,xn)=1i1<i2nxi1xi2S3(x1,x2,,xn)=1i1<i2<i3nxi1xi2xi3S4(x1,x2,,xn)=1i1<i2<i3<i4nxi1xi2xi3xi4Sn(x1,x2,,xn)=1i1<i2<<innxi1xi2xin

gdzie n.

Elementarne wielomiany symetryczne nazywane są także wielomianami symetrycznymi podstawowymi.

Jeżeli W(x1,x2,,xn) jest dowolnym wielomianem symetrycznym, to istnieje dokładnie jeden wielomian V(x1,x2,,xn) taki, że

W(x1,x2,,xn)=V(S1(x1,x2,,xn),S2(x1,x2,,xn),,Sk(x1,x2,xn)).

Nieformalnie, oznacza to, że za pomocą sumowania, mnożenia i mnożenia przez liczbę rzeczywistą wielomianów S1,S2,,Sn można zbudować każdy wielomian symetryczny. Natomiast pełne i formalne sformułowanie tego wyniku brzmi:

Twierdzenie. Przyporządkowanie (polegające na podstawieniu)

V(S1,,Sn)V(S1(x1,,xn),,Sn(x1,,Xn))

jest izomorfizmem algebry wielomianowej K[S1,,Sn] na algebrę wielomianów symetrycznych SK[X1,,Xn] (gdzie K oznacza ciało współczynników).

Uwaga. Po lewej stronie powyższego przyporządkowania Sj jest traktowane jako zmienna symboliczna, a po prawej – jako wielomian od zmiennych x1,,xn.

Przykłady:

x12+x22+x32=(x1+x2+x3)22(x1x2+x2x3+x3x1)=S122S2,
5x1x2+5x1x3+5x2x3=5(x1x2+x1x3+x2x3)=5S2,
x13+x23=(x1+x2)33(x12x2+x1x22)=(x1+x2)33x1x2(x1+x2)=S133S2S1.

Wielomiany symetryczne a wzory Viète’a

Jeżeli wielomian anxn+an1xn1++a1x+a0 (gdzie an0) ma n pierwiastków ξ1,,ξn, to zachodzą wzory Viète’a:

S1(ξ1,ξn)=an1anS2(ξ1,ξn)=an2anSn(ξ1,ξn)=(1)na0an

Uwaga. Każdy wielomian stopnia n, nad ciałem k, ma n pierwiastków (niekoniecznie różnych) nad zamkniętym algebraicznie ciałem K, będącym rozszerzeniem ciała k (ale na ogół wielomian ten nie ma n pierwiastków nad samym ciałem k).

Ze wzorów Viète’a i podstawowego twierdzenia (patrz wyżej) natychmiast wynika niezwykle ważny wniosek:

Twierdzenie. Niech ξ1,,ξn będą pierwiastkami wielomianu f, stopnia n, nad ciałem k (same pierwiastki należą do pewnego ciała, będącego rozszerzeniem ciała k). Niech F będzie wielomianem symetrycznym stopnia n, nad tym samym ciałem k (może być nad mniejszym). Wtedy

F(ξ1,,ξn)k.

Linki zewnętrzne

Szablon:Wielomiany