Twierdzenie Greena-Tao
Twierdzenie Greena-Tao – twierdzenie teorii liczb, mówi, że zbiór liczb pierwszych zawiera ciągi arytmetyczne dowolnej długości. Twierdzenie zostało po raz pierwszy udowodnione przez Bena Greena i Terrence’a Tao w 2004 r. Historię tego problemu można zaobserwować już w rozważaniach Lagrange’a i Waringa ok. 1770 r.[1]
Treść twierdzenia
Niech będzie funkcją liczącą liczby pierwsze. Wówczas dla dowolnego będącego zbiorem liczb pierwszych, jeśli
to dla dowolnej liczby naturalnej zbiór zawiera -wyrazowy ciąg arytmetyczny. W szczególności, cały zbiór liczb pierwszych zawiera ciągi arytmetyczne dowolnej długości.
W swojej późniejszej pracy o uogólnionej hipotezie Hardy’ego-Littlewooda Green i Tao postawili i warunkowo udowodnili, że wyrażenie
opisuje asymptotycznie zachowanie liczby -krotek liczb pierwszych które tworzą ciąg arytmetyczny. Stała oznacza tutaj
Wynik ten został udowodniony bezwarunkowo przez Greena i Tao[2] oraz Greena, Tao i Zieglera[3].
Strategia dowodu
Dowód twierdzenia składa się z trzech najważniejszych punktów.
- Twierdzenie Szemerédiego, które mówi, że każdy zbiór o dodatniej gęstości górnej zawiera ciągi arytmetyczne dowolnej długości. Twierdzenie to nie stosuje się wprost do liczb pierwszych, ponieważ ich gęstość górna jest zerowa.
- Rozszerzenie twierdzenia Szemerédiego na podzbiory liczb całkowitych, które są pseudolosowe (w określonym sensie). Takie twierdzenie nazywa się relatywnym twierdzeniem Szemerédiego.
- Pseudolosowy podzbiór liczb całkowitych zawierający liczby pierwsze jako zbiór gęsty. Aby skonstruować taki zbiór, Green i Tao korzystają z metod stosowanych w przypadku sita Goldstona, Pintza i Yıldırıma[4].
Znane są w literaturze liczne uproszczenia pierwotnego dowodu[5].