Równanie transportu

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Równanie transporturównanie różniczkowe cząstkowe postaci (1):

ut+i=1nbiuxi=0,

gdzie bi, a funkcja u:n×[0,] jest niewiadomą.

Przy założeniu, że dysponujemy gładkim rozwiązaniem u oraz po podzieleniu lewej strony (1) przez 1+i=1nbi stwierdzamy, że równanie to orzeka, że pewna pochodna kierunkowa funkcji u jest równa zeru.

Niech b=(b1,b2,...,bn)n będzie wektorem. Ustalmy zatem dowolny punkt (x0,t0)n×(0,) i połóżmy:

z(s)=u(x0+sb,t0+s)

przy założeniu (s) i przy oznaczeniu sb=si=1nbi.

Wtedy prawdziwym jest związek:

dzds=i=1nbiuxi(x0+sb,t0+s)+ut(x0+sb,t0+s)=0

na mocy (1). Funkcja z zmiennej s jest więc stała, co oznacza, że dla każdego punktu (x0,t0) funkcja u przyjmuje te same wartości na całej prostej przechodzącej przez ten punkt oraz równoległej do wektora (b1,b2,...,bn,1)n+1. Wartości szukanej funkcji w całej dziedzinie są zatem znane, jeżeli znane są wartości w jakichkolwiek punktach na każdej z takich prostych.

W wypadku zagadnienia początkowego (2):

ut+i=1nbiuxi=0 przy u=g na n×{t=0}

każda z omawianych wcześniej prostych postaci (x0+sb,t0+s) przecina płaszczyznę γ=n×{t=0} dla s=t0 w punkcie (x0t0b,0). Ponieważ funkcja u jest na tych prostych stała oraz u(x0t0b,0)=g(x0t0b) to wnioskujemy:

u(x1,...,xn,t)=u(x,t)=g(xtb) przy xn,t0

i jest to słabe rozwiązanie zagadnienia (2).

Równanie niejednorodne

Dla zagadnienia (3) ut+i=1nbiuxi=f przy u=g i tych samych oznaczeniach jak wyżej, kładziemy z(s), uzyskując:

dzds=i=1nbiuxi(x0+sb,t0+s)+ut(x0+sb,t0+s)=f(x0+sb,t0+s)

i dalej:

u(x0,t0)g(x0bt0)=z(0)z(t0)=t00dzdsds=t00f(x0+sb,t0+s)ds,

zatem u(x,t)=g(xtb)+t00f(x0+sb,t0+s)ds przy xn,t0 jest rozwiązaniem równania (3).

Bibliografia

  • Lawrence C. Evans: Partial Differential Equations, American Mathematical Society, 2010.