Papirus 24
Szablon:Manuskrypt infobox Papirus 24 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu pisany na papirusie, w formie kodeksu. Paleograficznie datowany jest na IV wiek. Zawiera fragment Apokalipsy św. Jana[1].
Opis
Zachowały się jedynie fragment kodeksu z tekstem Apokalipsy 5,5-8; 6,5-8. Tekst pisany jest uncjałąSzablon:Odn.
Tekst
Tekst grecki reprezentuje aleksandryjski typ tekstu (niezależny), Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii ISzablon:R. Tekst bliski jest dla , i Kodeksu Synajskiego[2]. Bliższy jest dla kodeksu Synajskiego niż Kodeksu Watykańskiego, na osiem wariantów cytowanych przez Hunta w sześciu zgadza się z Sinaiticus, a w czterech z VaticanusSzablon:Odn.
Historia
Rękopis odkryty został w Oksyrynchos przez Grenfella i Hunta, którzy opublikowali jego tekst w 1914 rokuSzablon:R. Na liście rękopisów znalezionych w Oksyrynchos znajduje się na pozycji 1230. Ernst von Dobschütz umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 24[3].
Obecnie przechowywany jest w bibliotece Andover Newton Theological School (Franklin Trask Library, OP 1230) w Newton (Massachusetts)Szablon:R.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
- Szablon:Cytuj
- Robert B. Waltz. NT Manuscripts: Papyri, 𝔓24.'
- ↑ Szablon:Cytuj książkę
- ↑ Philip W. Comfort and David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, p. 115.
- ↑ Szablon:Cytuj książkę