Oksyrynchos

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Lokalizacja Oksyrynchosu w Egipcie.
Papirus z Oksyrynchos (P. Oxy. VI 932)

Oksyrynchos (gr. Szablon:Grc, obecnie Al-Bahnasa) – starożytne miasto, obecnie miejscowość Al-Bahnasa, w środkowym Egipcie, położona około 160 km na południowy zachód od Kairu, stolica XIX nomu górnoegipskiego. Jest także stanowiskiem archeologicznym - jednym z najbardziej znaczących w historii. Przez dwa ostatnie stulecia obszar wokoło miasta był rozkopywany, ukazując olbrzymią kolekcję papirusów datowanych na okres ptolemejski i rzymski w egipskiej historii. Wśród odkrytych tekstów odnaleziono prace Menandra i Ewangelię Tomasza – pismo zaliczane do apokryfów Nowego Testamentu.

Etymologia nazwy

Nazwa miejscowości oznacza dosłownie „ostronosy” i pochodzi prawdopodobnie od gatunku ryby żyjącej w Nilu, która była ważna w mitologii egipskiej, ponieważ według mitu zjadła prącie Ozyrysa. Nie ustalono, jaki dokładnie gatunek ryby to był[1].

Historia

W czasach hellenistycznych Oksyrynchos było dobrze prosperującą stolicą regionu i trzecim co do wielkości miastem w Egipcie.

Po chrystianizacji, miasto stało się znane z tego, że znajdowały się tam liczne kościoły i klasztory. Według świadków, którzy odwiedzili miasto pod koniec IV wieku, było ich więcej niż domów – liczbę mnichów-mężczyzn obliczano na dziesięć tysięcy, liczbę dziewic na dwadzieścia tysięcy: Szablon:Cytat

Po inwazji arabskiej w 641 roku system irygacyjny miasta nie był naprawiany i dlatego Oksyrynchos zostało opuszczone. Dziś miasto Al-Bahnasa zajmuje część obszaru miasta starożytnego.

Papirusy

Wykopaliska rozpoczęli w 1897 Bernard P. Grenfell, Arthur S. Hunt i W.M. Flinders Petrie. Znalezione teksty są lokowane w okresie od I wieku p.n.e. do X wieku n.e. Obfitość materiału wynika stąd, że archeolodzy pracowali na wysypisku dokumentów usuniętych z miejskiego archiwum. Ostatnie poważniejsze wykopaliska na tym obszarze prowadzili w latach międzywojennych Włosi. Zachowane teksty dają obraz życia społecznego w rzymskim Egipcie.

Chociaż nadzieje na odnalezienie w Oksyrynchos całej zaginionej literatury antycznej się nie spełniły, znaleziono wiele ważnych tekstów greckich. Odzyskano m.in. fragmenty poematów Pindara, kilkanaście wierszy Safony.

Są też liczne papirusy z pismami o treści medycznej, świadczące być może o tradycji edukacji medycznej w Oksyrynchos. W 2009 r. zostały wydane dwa papirusy zawierające pisma z Corpus Hippocrateum: m.in. papirus P.Oxy.LXXIV 4969 będący pierwszym wydanym świadectwem tekstu De Articulis oraz papirus P.Oxy.LXXIV 4970 - rzadkie świadectwo edukacyjnego wykorzystania przysięgi Hipokratesa w starożytności[2][3].

Oksyrynchos ma także szczególne znaczenie dla historii muzyki chrześcijańskiej, a przez to także dla historii muzyki zachodniej w ogóle. Znaleziono tutaj najstarszy zachowany, pochodzący z III wieku n.e., „Hymn do Trójcy Świętej”[4].

Znaleziono również tutaj papirusy Nowego Testamentu, a wśród nich m.in. oznaczone numerami 𝔓5 (P.Oxy.II 0208 i 1781) oraz 𝔓15 / 𝔓16 (P.Oxy. VII 1008 i 1009), pochodzące z początku III w., z których pierwszy zawiera fragmenty Ewangelii Jana a drugi listy Pawła. Pierwszy znajduje się w British Museum w Londynie, drugi w bibliotece uniwersyteckiej w Kairze. 𝔓127 (P.Oxy.LXXIV 4968) zawierający Dzieje Apostolskie, jest najbardziej znaczącym świadkiem tekstu Dziejów w ciągu ostatniego stulecia[2][5].

Inne papirusy to m.in.:

  • 𝔓64, pochodzący z ok. 200 r., znajduje się w Oksfordzie i w Barcelonie, zawierający Ewangelie
  • 𝔓67, pochodzący również z tego samego okresu, zawierający Ewangelie, który przechowywany jest w Barcelonie.
Papirus P.Oxy.XVII 2067 z V wieku z tekstem symbolu ogłoszonego na Soborze w Nicei w 325 r.

Inne papirusy pochodzące z III wieku to:

27 papirusów zawiera fragmenty Starego Testamentu w przekładzie Septuaginty. Są to m.in.:

Papirusy zawierające fragmenty apokryfów Nowego Testamentu to m.in.:

Inne papirusy z V w.:

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Szablon:Kontrola autorytatywna

  1. Szablon:Cytuj stronę
  2. 2,0 2,1 N. Gonis, The Preface, w:Szablon:Cytuj książkę
  3. Opublikowany w: Szablon:Cytuj książkę
  4. Lekcje muzyki - Średniowiecze i Renesans. P. Orawski, Warszawa 2010
  5. Opublikowany w: Szablon:Cytuj książkę
  6. Opublikowany w: Szablon:Cytuj książkę