Nierówność Grönwalla
Nierówność Grönwalla (lemat Grönwalla[1]; nierówność Grönwalla–Bellmana[2]) – jedna z podstawowych nierówności stosowanych w teorii równań różniczkowych zwyczajnych. Stosowana jest m.in. w twierdzeniach o istnieniu i jednoznaczności rozwiązań równań różniczkowych zwyczajnych. Twierdzenie udowodnione po raz pierwszy przez szwedzkiego matematyka, Szablon:Link-interwiki, w 1918 r.[3]
Nierówność Grönwalla
Niech będzie przedziałem liczb rzeczywistych oraz niech Niech ponadto będą funkcjami ciągłymi określonymi na o wartościach w Jeżeli dla każdego zachodzi nierówność
to dla każdego zachodzi również
Dowód
Poniższy dowód podał J. A. Oguntuase[4]:
Niech
Wówczas
Ponadto, niech
Mnożąc otrzymaną nierówność stronami przez otrzymujemy
Ostatecznie,
Wynika z powyższego, iż
Czyli
Ostatecznie,
Postać różniczkowa nierówności
Niech będzie odcinkiem na prostej rzeczywistej przy Niech i będą funkcjami rzeczywistymi określonymi na odcinku Jeżeli jest funkcją różniczkowalną na wnętrzu oraz zachodzi szacowanie dla wszystkich to zachodzi nierówność dla wszystkich