Liczby dualne

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Liczby dualne – wyrażenia postaci z=a+bε, gdzie a,b oraz ε2=0 (ε jest nilpotentem).

Konstrukcja

Liczby dualne można ściśle zdefiniować jako zbiór par liczb rzeczywistych tj. × z następującymi dwoma działaniami:

(a,b)(c,d)=(a+c,b+d),
(a,b)(c,d)=(ac,ad+bc).

Para (1,0) jest elementem neutralnym mnożenia oraz (0,1)2=(0,0).

Jest to więc pierścień przemienny z jedynką i z dzielnikami zera[uwaga 1]. Dzielniki zera mają tutaj postać (0,b),b0,   bowiem

(0,b)(0,b)=(0,0).

Ponieważ (1,0) i (0,1) są niewspółmierne, więc analogicznie do liczb zespolonych otrzymać można następującą postać kanoniczną:

(a,b)=(a,0)+(0,b)=a+bε gdzie ε=(0,1).

Dla liczby dualnej niebędącej dzielnikiem zera tj. c+dε,c0 istnieje odwrotność. Jej znajdowanie trochę przypomina proces znajdowania odwrotności liczb zespolonych – ułamek rozszerza się przez liczbę sprzężoną do mianownika:

(c+dε)1=1c+dε=cdε(c+dε)(cdε)=cdεc2+cdεcdεd2ε2=cdεc2+0=1cdc2ε.

Pierścień liczb dualnych można zanurzyć izomorficznie w pierścieniu macierzy stopnia 2:

a+bε(ab0a).

w szczególności

ε(0100).

Różniczkowanie

Mając dany wielomian o współczynnikach rzeczywistych P(x)=p0+p1x+p2x2++pnxn, można rozszerzyć jego dziedzinę do liczb dualnych. Łatwo dowieść, że P(a+bε)=P(a)+bP(a)ε, gdzie P jest pochodną P.

Ta zależność pozwala określić elementarne funkcje przestępne na liczbach dualnych:

f(a+bε)=f(a)+bf(a)ε.

Zobacz też

Uwagi

Szablon:Uwagi

Linki zewnętrzne

Szablon:Główne rodzaje liczb Szablon:Algebry nad ciałami liczbowymi

Szablon:Kontrola autorytatywna
Błąd rozszerzenia cite: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>