Grupa przestrzenna
Grupa przestrzenna – w matematyce, geometrii i krystalografii jest to grupa symetrii. W krystalografii termin ten jest uproszczeniem pełnej nazwy krystalograficzna grupa przestrzenna lub grupa Fiodorowa. Krystalograficzne grupy przestrzenne przedstawiają i opisują symetrie kryształów[1][2]. Są to nieskończone grupy dyskretne.
W przestrzeni trójwymiarowej istnieje 219 różnych typów grup przestrzennych (230 uwzględniając chiralne). Grupy przestrzenne są badane i występują także w przestrzeniach o różnej liczbie wymiarów. Za przykład mogą posłużyć grupy Bieberbacha[3].
Rys historyczny
Grupy przestrzenne w przestrzeni dwuwymiarowej były znane od bardzo dawna. Pierwsze grupy przestrzenne dla przestrzeni trójwymiarowej wyliczono pod koniec XIX wieku. W 1891 roku dokonali tego niezależnie Fiodorow (1853-1919) i Schoenflies (1853-1928). W 1894 roku wyliczeń dokonał również Barlow (1845-1934). Pierwsze prace zawierały błędy. Fiodorow i Schoenflies korespondencyjnie wymienili się wyliczeniami. Rezultatem tego była w pełni poprawna lista 230 grup przestrzennych[4][5][6].
Elementy grup przestrzennych
Grupy przestrzenne w trójwymiarowej przestrzeni powstały w wyniku połączenia 32 krystalograficznych grup punktowych z 14 sieciami Bravais’go należących do jednego z 7 układów krystalograficznych. Z tego powodu grupy przestrzenne uwzględniają kombinacje translacji komórki elementarnej i operacji wykonywanych na grupach punktowych.
Notacje grup przestrzennych
Istnieje co najmniej dziewięć sposobów określania grup przestrzennych:
- numeryczna – Międzynarodowa Unia Krystalografii (IUCr) publikuje tabele wszystkich typów grup przestrzennych i przypisuje każdej unikatowy numer od 1 do 230. Grupy przestrzenne tych samych układów krystalograficznych i grup punktowych przydzielone mają kolejne numery.
- międzynarodowa (M, notacja Hermanna–Mauguina) – składa się z dużej litery oznaczającej typ sieci Bravais’go, z liczb oznaczających osie symetrii zwykłe, inwersyjne lub śrubowe oraz z małych liter jako symboli płaszczyzn symetrii i poślizgu. Znając reguły składania elementów symetrii możliwe jest przedstawienie rozmieszczenia elementów symetrii w komórce elementarnej[7].
- notacja Kreutza-Zaremby – za twórcze elementy symetrii przyjmuje się osie i środek symetrii. W symbolach klas opuszcza się płaszczyzny symetrii, jeżeli wynikają one z iloczynu osi parzystokrotnych i środka symetrii.
- notacja Schoenfliesa – składa się z dużej litery C, D, S, T, O określającej rodzaj grupy obrotowej oraz z dolnych indeksów informujących o krotności głównej osi symetrii (n), rodzaju płaszczyzny symetrii (v, h, d) i o istnieniu środka symetrii (i). Z takich symboli nie można określić typu sieci Bravais’go i wszystkich elementów symetrii grupy[7].
- notacja orbifold dla dwuwymiarowej przestrzeni i notacja fibrifold dla trójwymiarowej przestrzeni – twory matematyczne wprowadzone przez Conwaya i Thurstona. Niektórym grupom przestrzennym można przyporządkować symbole orbifoldów i fibrifoldów[9].
- notacja Coxetera – przestrzenna i punktowa grupa symetrii przedstawiona w postaci grup Coxetera.
Klasyfikacja grup przestrzennych
Istnieje co najmniej 10 różnych możliwości klasyfikowania grup przestrzennych w przestrzeni trójwymiarowej. Skatalogowane są w tabeli od postaci najbardziej szerokiej, aż do wąskich klas na samym dole:
| Krystalograficzne grupy przestrzenne (230 klas) | |
| Afiniczne grupy przestrzenne (219 klas) | |
| Arytmetyczne grupy przestrzenne (73 klasy) | |
| Klasy krystalograficzne (32 klasy) | Grupa punktowa sieci Bravais’go (14 klas) |
| Układ krystalograficzny (7 klas) | Sieć Bravais’go (7 klas) |
| Rodzina krystalograficzna (6 klas) | |
Grupa przestrzenna w 3 wymiarach
| Układ krystalograficzny | Grupy punktowe | Grupy przestrzenne | ||
|---|---|---|---|---|
| M | Schoenflies | |||
| 1 | trójskośny (2) | |||
| 2 | ||||
| 3–5 | jednoskośny (13) | |||
| 6–9 | ||||
| 10–15 | ||||
| 16–24 | rombowy (59) | |||
| 25–46 | ||||
| 47–74 | ||||
| 75–80 | tetragonalny (68) | |||
| 81–82 | ||||
| 83–88 | ||||
| 89–98 | ||||
| 99–110 | ||||
| 111–122 | ||||
| 123–142 | ||||
| 143–146 | trygonalny (25) | |||
| 147–148 | ||||
| 149–155 | ||||
| 156–161 | ||||
| 162–167 | ||||
| 168–173 | heksagonalny (27) | |||
| 174 | ||||
| 175–176 | ||||
| 177–182 | ||||
| 183–186 | ||||
| 187–190 | ||||
| 191–194 | ||||
| 195–199 | regularny (36) | |||
| 200–206 | ||||
| 207–214 | ||||
| 215–220 | ||||
| 221–230 | ||||
Wprowadzenie przez IUCr pojęcia płaszczyzny poślizgu e spowodowało w 1996 roku zmianę symboli i rysunków niektórych grup przestrzennych. Zmiana dotyczyła 7 grup w układzie rombowym oraz pięciu dla układów tetragonalnego i regularnego. Rysunki wszystkich wymienionych grup zostały zmienione. Symbole grup zostały zmienione tylko dla 5 przypadków w układzie rombowym (np. Abm2 na Aem2)[10].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Międzynarodowa Unia Krystalograficzna (UICr) Szablon:Lang
- Grupy punktowe i sieci Bravais’go Szablon:Lang
- Wyszukiwarka grup przestrzennych Szablon:Lang
- Szablon:Cytuj stronę Szablon:Lang
- Lista wszystkich grup przestrzennych Szablon:Lang
- Spis grup przestrzennych w 3D Szablon:Lang
- Równania symetrii w przestrzeni dwuwymiarowej Szablon:Lang
- Równania symetrii w przestrzeni trójwymiarowej Szablon:Lang
Szablon:Kontrola autorytatywna
- ↑ Szablon:Encyklopedia PWN
- ↑ Błąd rozszerzenia cite: Błąd w składni znacznika
<ref>; brak tekstu w przypisie o nazwiegp2 - ↑ Błąd rozszerzenia cite: Błąd w składni znacznika
<ref>; brak tekstu w przypisie o nazwiegp3 - ↑ Błąd rozszerzenia cite: Błąd w składni znacznika
<ref>; brak tekstu w przypisie o nazwiegp4 - ↑ Błąd rozszerzenia cite: Błąd w składni znacznika
<ref>; brak tekstu w przypisie o nazwiegp5 - ↑ Błąd rozszerzenia cite: Błąd w składni znacznika
<ref>; brak tekstu w przypisie o nazwiegp6 - ↑ 7,0 7,1 Błąd rozszerzenia cite: Błąd w składni znacznika
<ref>; brak tekstu w przypisie o nazwiegp1 - ↑ Błąd rozszerzenia cite: Błąd w składni znacznika
<ref>; brak tekstu w przypisie o nazwiegp7 - ↑ Błąd rozszerzenia cite: Błąd w składni znacznika
<ref>; brak tekstu w przypisie o nazwiegp8 - ↑ Błąd rozszerzenia cite: Błąd w składni znacznika
<ref>; brak tekstu w przypisie o nazwiegp9