Drzewo pitagorejskie

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Drzewo Pitagorasa
Pokolorowany fraktal ze zmienionymi długościami przyprostokątnych
Ilustracja do twierdzenia Pitagorasa, od którego fraktal wziął swoją nazwę

Drzewo pitagorejskie (także drzewo Pitagorasa) – fraktal zbudowany z kwadratów na płaszczyźnie, swym kształtem przypominający drzewo[1][2][3][4][5][6][7]. Nazwany został od imienia greckiego matematyka i myśliciela Pitagorasa, gdyż na każdym etapie konstrukcji wymaga rysowania dwóch kwadratów opartych na odpowiednich bokach trójkąta prostokątnego, których własności stanowią ilustrację twierdzenia Pitagorasa[2][3][5][6]. Rozważane są drzewa symetryczne, w konstrukcji których występują trójkąty prostokątne równoramienne, i drzewa ogólne, w konstrukcji których występują trójkąty prostokątne z kątami ostrymi ustalonymi, ale innymi niż 45°.

Pierwszy rysunek fraktala został sporządzony (ręcznie) w roku 1942 przez holenderskiego inżyniera i nauczyciela matematyki Alberta E. Bosmana (1891–1961). Bosman opisał fraktal i jego własności w roku 1957 w swoim dziele Het wondere onderzoekingsveld der vlakke meetkunde[2].

Odpowiednio użyty, może służyć do przedstawiania informacji w postaci struktury danych drzewa[4]. Jest też bardzo łatwy w wykonaniu[2].

Podczas Festiwalu Symetrii w Delfcie w Holandii w 2013 roku (The 2013 Symmetry Festival), pokazano drzewo pitagorejskie zbudowane z drewnianych prostopadłościanów, które ułożone były przy pomocy trójkątów prostokątnych równoramiennych[2].

  1. Konstrukcja fraktala zaczyna się od narysowania dowolnego kwadratu.
  2. Dorysowujemy do niego trójkąt prostokątny, w którym przeciwprostokątna jest górną krawędzią tego kwadratu.
  3. Na przyprostokątnych trójkąta budujemy kolejne kwadraty.
  4. Powtarzamy powyższe operacje 2 i 3.

Poniżej przedstawione zostały kolejne iteracje. Możliwa jest też zmiana długości przyprostokątnych tak, że wyższe „gałęzie” zmienią kierunek, w którym powstają.

Kolejne etapy konstrukcji fraktala

Właściwości i wygląd

Drzewo Pitagorejskie można narysować tylko w przybliżeniu, gdyż pełny fraktal składa się z nieskończonej liczby coraz mniejszych trójkątów i kwadratów[2].

Pole powierzchni

Uwaga: Ta sekcja dotyczy konstrukcji wykorzystującej trójkąt prostokątny równoramienny.

Zakładając, że początkowy kwadrat jest jednostkowy, n-ta iteracja w konstrukcji „dodaje” 2n kwadratów o długości boku (22)n każdy[2][5][6]. Niektóre kwadraty mogą na siebie nachodzić[5]. Jeśli początkowy kwadrat ma wymiary a×a, to całe drzewo zmieści się w prostokącie o wymiarach 6a×4a[2][5][8].

Dowód[9]

Wysokość prostokąta, w którym zmieści się fraktal

Szablon:Clear Niech początkowy kwadrat będzie jednostkowy, a kolejne trójkąty prostokątne równoramienne. Dodajmy teraz do siebie długości boków kwadratów oraz długości przekątnych kwadratów, jak na ilustracji powyżej. W rezultacie tej operacji otrzymamy sumę dwóch szeregów szeregów geometrycznych. Zatem wysokość H drzewa Pitagorasa wynosi:

H=1+2(22)+(22)2+2(22)3+(22)4+2(22)5+=(1+2(22))n=1(22)n1=(1+2(22))1112=4.
Szerokość prostokąta, w którym zmieści się fraktal

Szablon:Clear Niech początkowy kwadrat ma długość boku 1, a kolejne trójkąty niech będą prostokątne i równoramienne. Weźmy pod uwagę jedynie kwadraty umieszczone najniżej na pierwszej „gałęzi” fraktala odchodzącej w prawo lub w lewo.

Korzystając z symetrii, chcemy obliczyć tylko szerokość kwadratów przechodzących w prawo. Nie uwzględniamy początkowego kwadratu. Sumujemy odpowiednie długości przekątnych kwadratów i długości boków kwadratów. Zatem szerokość W połowy fraktala wyrażamy wzorem:

W=2(22)+(22)2+2(22)3+(22)4+2(22)5+=(2(22)+(22)2)n=1(22)n1=32n=1(22)n1=321112=3.

Zatem szerokość całego fraktala jest równa 6.

Drzewo pitagorejskie a notacja binarna[2]

Specjalną właściwością fraktala jest możliwość znajdywania konkretnych kwadratów po przypisaniu im liczb określoną metodą.

Oznaczmy początkowy kwadrat numerem 1. Dla dowolnej liczby naturalnej n, nad kwadratem o numerze n, skonstruowanym dwóm kwadratom przypiszemy numery 2n i 2n+1.

Jeżeli kwadraty zostaną oznakowane w powyższy sposób, możemy użyć dwójkowego systemu liczbowego, by znaleźć konkretny kwadrat.

Zapiszmy liczby w systemie dziesiętnym systemem dwójkowym. Niech 1 odpowiada skrętowi w prawo (do prawego kwadratu), a zero w lewo (do lewego sąsiadującego kwadratu).

Przykład:

  • 45 = 1011012, z czego wynika, że by dostać się do kwadratu oznaczonego numerem 45, musimy skręcić w prawo, w lewo, dwa razy w prawo, w lewo i w prawo.

Pokrewieństwo z innymi fraktalami

Jeśli początkowy trójkąt fraktala będzie prostokątny i równoramienny, to po kilkunastu iteracjach „korona” drzewa będzie krzywą Lévy’ego[2][5].

Wybierając kwadraty o indeksach (zdefiniowanych tak jak w sekcji powyżej) stanowiących potęgi liczby dwa uzyskamy spiralę logarytmiczną; działa to jednak także z dowolnie wybranym kwadratem, pod warunkiem, że kolejne będą zawsze kwadratami po jego prawej lub lewej stronie[2][10]. Liczba możliwych do utworzenia w ten sposób spiral jest więc nieskończona[2][10].

Wykorzystanie

Pokolorowane drzewo Pitagorasa

Fraktal wykorzystywany jest jako prosta wizualizacja działania twierdzenia Pitagorasa[7]. Jest prosty do stworzenia np. na lekcji matematyki[2]. Wykorzystuje się go także do produkcji anten fraktalnych[8] oraz do wizualizacji informacji w postaci struktury danych drzewa[4].

Przypisy

Szablon:Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

  1. 1,0 1,1 Szablon:MathWorld
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 Szablon:Cytuj
  3. 3,0 3,1 3,2 Szablon:Cytuj
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 F. Beck, M. Burch, T. Munz, L. Di Silvestro, D. Weiskopf Generalized Pythagoras Trees: A Fractal Approach to Hierarchy Visualization, [w:] Battiato S., Coquillart S., Pettré J., Laramee R., Kerren A., Braz J. (eds) Computer Vision, Imaging and Computer Graphics – Theory and Applications. Communications in Computer and Information Science, vol 550. Springer, Cham, 2015.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 Szablon:Cytuj
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 Szablon:Cytuj
  7. 7,0 7,1 Szablon:Cytuj książkę
  8. 8,0 8,1 Szablon:Cytuj książkę
  9. Szablon:Cytuj
  10. 10,0 10,1 Szablon:Cytuj