Wskaźnik Shannona-Wienera

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Wskaźnik Shannona-Wienera (H) (czasami błędnie nazywany „wskaźnikiem Shannona-Weavera”[1]). Jest to najczęściej stosowany wskaźnik różnorodności biologicznej. Jego wartość określa prawdopodobieństwo, że dwa wylosowane z próbki osobniki będą należały do różnych gatunków. Został wyprowadzony niezależnie przez dwóch badaczy: Claude’a Shannona i Norberta Wienera[2].

Wskaźnik Shannona-Wienera wyraża się wzorem:

H=i=1Spilog2pi,

gdzie:

S – liczba gatunków (bogactwo gatunkowe),
pi – stosunek liczby osobników danego gatunku do liczby wszystkich osobników ze wszystkich gatunków: niN,
ni – liczba osobników i-tego gatunku,
N – liczba wszystkich osobników ze wszystkich gatunków.

Podstawa logarytmu zastosowana w równaniu zależy od wyboru jednostki miary informacji. Przy przyjęciu za taką bitu, podstawą jest dwa. Shannon w swoich analizach przywoływał również jako podstawy 10 oraz e. Wówczas jednostki miary informacji byłyby odpowiednio dziesiętne lub naturalne. Rozważał także stosowanie dowolnej podstawy[3]. W naukach przyrodniczych spotyka się postać równania z logarytmem naturalnym (ln)[4].

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Przypisy

  1. Charles J. Krebs, Ecological Methodology, HarperCollins, New York 1989.
  2. Szablon:Cytuj książkę
  3. Szablon:Cytuj
  4. Szablon:Cytuj