Twierdzenie Sturma

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szablon:DopracowaćTwierdzenie Sturma – twierdzenie pozwalające ustalić liczbę miejsc zerowych dowolnego wielomianu rzeczywistego w ustalonym przedziale, sformułowane przez Jacques’a Charles’a François Sturma. Jest to uogólnienie reguły znaków Kartezjusza, szacującej liczbę pierwiastków głównie wśród liczb dodatnich, ujemnych i w innych przedziałach otwartych (nieskończonych).

Ciągi Sturma

Dla danego wielomianu

f(x)=anxn+a1x+a0

Ciąg Sturma (wielomianu f) określony jest wzorami:

X0=XX1=XX2=rem(X0,X1)X3=rem(X1,X2)Xr+1=rem(Xr1,Xr),

gdzie rem(X,Y) oznacza resztę z dzielenia wielomianu X przez Y oraz r jest taką liczbą naturalną, że Xr+1=0.

Innymi słowy, ciąg Sturma danego wielomianu w jest (skończonym) ciągiem reszt uzyskiwanych podczas stosowania algorytmu Euklidesa do odpowiednich wielomianów Xr jest największym wspólnym dzielnikiem wielomianu X oraz jego pochodnej. Jeżeli wielomian ten ma tylko pojedyncze pierwiastki, to Xr jest funkcją stałą.

Twierdzenie Sturma

Niech w(ξ) będzie liczbą zmian znaku (nie liczy się zer) w ciągu Sturma:

X0(ξ),X1(ξ),X2(ξ),,Xr(ξ).

Twierdzenie Sturma mówi, że dla dowolnych dwóch liczb rzeczywistych a<b które nie są pierwiastkami wielomianu X liczba różnych pierwiastków wielomianu w przedziale [a,b] jest równa

|w(a)w(b)|.

Zastosowania

Twierdzenie Sturma można wykorzystać do wyznaczenia liczby rzeczywistych pierwiastków dowolnego wielomianu. Wystarczy znaleźć taką liczbę M, że wszystkie pierwiastki wielomianu X leżą w przedziale [M,M]; za taką liczbę można wziąć np.

M=max{1,|ai|}.

Linki zewnętrzne

Szablon:Wielomiany

Szablon:Kontrola autorytatywna