Reluktancja

Szablon:Inne znaczeniaReluktancja, rezystancja magnetyczna, opór magnetyczny obwodu magnetycznego – opór stawiany strumieniowi magnetycznemu na drodze przepływu.

Pojęcie reluktancji jest analogiczne do rezystancji w obwodach elektrycznych. Reluktancja jest skalarem. Całkowita reluktancja jest stosunkiem siły magnetomotorycznej w pasywnym obwodzie magnetycznym do całkowitego strumienia magnetycznego w tym obwodzie. Jednostką reluktancji w układzie SI jest henr⁻¹. Z definicji może być wyrażona:

$ℛ=\frac{ℱ}{\mathrm{\Phi }},$

gdzie:

$ℛ$ – reluktancja wyrażona w amperozwojach na weber (jest to jednostka równoważna zwojowi na henr),

$ℱ$ – siła magnetomotoryczna wyrażana w amperozwojach,

$\mathrm{\Phi }$ – strumień magnetomotoryczny wyrażony w weberach.

Strumień magnetyczny zawsze tworzy zamkniętą pętlę w sposób opisany równaniami Maxwella, ale kształt pętli zależy od reluktancji materiałów. Strumień jest skoncentrowany wokół ścieżek o najmniejszej reluktancji.

Reluktancję jednorodnego obwodu magnetycznego można obliczyć wzorami:

$R_{\mu }=\frac{l}{{\mu }_0{\mu }_{r}S}$

lub

$R_{\mu }=\frac{l}{\mu S},$

gdzie:

$l$ – długość obwodu magnetycznego w metrach,

${\mu }_0$ – przenikalność magnetyczna próżni równa $4\pi \times 10^{-7}$ henra na metr,

${\mu }_r$ – względna przenikalność magnetyczna materiału (bezwymiarowa),

$\mu$ – przenikalność magnetyczna materiału $(\mu ={\mu }_0{\mu }_r),$

$S$ – przekrój poprzeczny obwodu magnetycznego w metrach kwadratowych.

Odwrotnością reluktacji nazywamy permeancją lub przewodnością magnetyczną.

Zobacz też

• impedancja
• rezystancja