Regula falsi

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Dwie pierwsze iteracje algorytmu, dla przykładowej funkcji (oznaczona na czarno); na czerwono zaznaczono sieczne; trzecia sieczna wyznacza czerwony punkt, który jest pierwiastkiem funkcji

Regula falsi (łac. fałszywa linia prosta, fałszywa reguła) – algorytm rozwiązywania równań nieliniowych jednej zmiennej.

Na funkcję y=f(x) nakładane są następujące ograniczenia:

  1. W przedziale [a,b] znajduje się dokładnie jeden pojedynczy pierwiastek.
  2. Na końcach przedziału funkcja ma różne znaki: f(a)f(b)<0.
  3. Pierwsza i druga pochodna istnieją i mają na tym przedziale stałe znaki.

Algorytm przebiega następująco:

  • Na początku przez punkty A=(a,f(a)) i B=(b,f(b)) przeprowadzana jest cięciwa.
  • Punkt przecięcia x1 z osią OX jest brany jako pierwsze przybliżenie pierwiastka.
  • Jeśli to przybliżenie jest wystarczająco dobre, algorytm kończy się.
  • Jeśli nie, to prowadzona jest cięciwa przez punkty (x1,f(x1)) oraz A lub B – wybierany jest ten punkt, którego rzędna ma znak przeciwny do f(x1). Jednak w praktyce, dzięki ograniczeniu nr 3 już na początku algorytmu wiadomo, który z tych punktów będzie stały, tzn. wybierany za każdym razem.
  • Następnie wyznaczane jest przecięcie nowo wyznaczonej cięciwy z osią OX (xi) i algorytm powtarza się.

Nazwa metody pochodzi od łacińskich słów: regula[1] znaczące zarówno linię prostą, jak i regułę i falsus, fałszywy – metoda bazuje na fałszywym twierdzeniu (regule), że na pewnym przedziale funkcja jest liniowa. Można więc tę nazwę przetłumaczyć zarówno jako „fałszywa linia prosta”, jak i „fałszywa reguła” i obydwa te tłumaczenia mają w tym kontekście sens.

Wzory

x1=af(b)bf(a)f(b)f(a)

xi+1={xif(a)af(xi)f(a)f(xi)gdyf(a)f(xi)<0[.5em]xif(b)bf(xi)f(b)f(xi)gdyf(b)f(xi)<0

dla i=1,2,...

Inne numeryczne metody wyznaczania pierwiastków równania nieliniowego:

Przypisy

Szablon:Przypisy

Linki zewnętrzne

Szablon:Kontrola autorytatywna