Równanie diofantyczne (automatyka)

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szablon:Dopracować W teorii sterowania równanie diofantyczne wykorzystuje się w metodzie równań wielomianowych.

Równanie diofantyczne:

D(s)=A(s)a(s)+B(s)b(s)

staje się układem równań liniowych z niewiadomymi współczynnikami dwóch wyrażeń A(s) i B(s). W niektórych sytuacjach równanie diofantyczne posiada rozwiązanie jednoznaczne, ale są też przypadki gdy wynik nie jest jednoznaczny.

Mnożąc wielomiany i łącząc potęgi s:

D(s)=(A0a0+B0b0)+(A0a1+A1a0+B0b1+B1b0)s++(AmanBmbn)sm+n.

Teraz można przyrównać współczynniki D(s) i wynikowy układ równań przedstawia się następująco:

[a0b00000a1b1a0b000anbnan1bn1a0b000anbna1b10000anbn][A0B0A1B1AmBm]=[D0D1Dn+m]

Powyższa macierz może być bardzo duża, ale wzorzec jest prosty: nowe współczynniki są przesuwane dalej ze strony lewej a stare współczynniki są przesuwane dalej na prawo w każdym z wierszy.

Warunki jednoznaczności

Macierz diofantyczna ma wymiary (n+m+1)×(2m+2). Rozwiązanie równania diofantycznego jest jednoznaczne jeśli macierz diofantyczna jest kwadratowa i przez to nie jest odwrotna. Jeśli macierz ma więcej kolumn niż wierszy, rozwiązanie staje się niejednoznaczne. Jeśli macierz ma więcej wierszy niż kolumn to bieguny układu poddawanego syntezie w metodzie równań wielomianowych nie mogą być dowolnie przesuwane.

Warunek jednoznaczności może zostać spełniony jeśli m=n1. Rząd regulatora powinien być mniejszy o jeden niż rząd obiektu. Jeśli rząd regulatora jest wyższy, rozwiązanie nie będzie jednoznaczne. Jeśli rząd regulatora jest niższy, nie wszystkie bieguny mogą być dowolnie lokowane.

Zobacz też