Powierzchnia Coonsa

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Przykład powierzchni Coonsa: kolorami zaznaczono krzywe brzegowe, siatka aproksymuje powierzchnię

Powierzchnia Coonsa – powierzchnie będące wynikiem interpolacji (liniowej lub innej) czterech brzegowych parametrycznych krzywych przestrzennych. Są stosowane w modelowaniu geometrycznym CAD.

Nazwa pochodzi od nazwiska Stevena Coons, który opisał te powierzchnie w pracy doktorskiej pt. Surfaces for Computer-Aided Design of space forms.

Definicja

Krzywe muszą mieć wspólne końce w przestrzeni. Dziedziną powierzchni jest kwadrat [0,1]×[0,1], natomiast dziedziny krzywych to odcinki na jego brzegach: [u,1], [u,0], [0,w] oraz [1,w], gdzie parametry u,w[0,1].

Funkcje interpolujące α(u) i β(w) muszą być ciągłe i monotoniczne na przedziale [0,1]. Muszą też spełniać następujące równości: α(0)=0 i α(1)=1, β(0)=1 i β(1)=0.

Powierzchnia Coonsa dana jest równaniem:

S(u,w)=S1(u,w)+S2(u,w)S3(u,w)

gdzie:

S1(u,w)=α(u)S(0,w)+β(u)S(1,w)
S2(u,w)=α(w)S(u,0)+β(w)S(u,1)
S3(u,w)=[α(u)S(0,0)+β(u)S(1,0)]α(w)+[α(u)S(0,1)+β(u)S(1,1)]β(w)

Dla interpolacji liniowej (α(x)=x, β(x)=1x) wynoszą:

S1(u,w)=(1u)S(0,w)+uS(1,w)
S2(u,w)=(1w)S(u,0)+wS(u,1)
S3(u,w)=(1u)(1w)S(0,0)+u(1w)S(1,0)+(1u)wS(0,1)+uwS(1,1)

W tym przypadku S1 i S2 to powierzchnie prostokreślne, natomiast S3 to powierzchnia powstała z interpolacji punktów w narożnikach.

Powierzchnia Gordona

Powierzchnia Gordona jest uogólnieniem powierzchni Coonsa, w którym interpoluje się dwie rodziny krzywych.

Zobacz też

Bibliografia

Literatura dodatkowa

  • Steven A. Coons, Surfaces for Computer-Aided Design of space forms, 1967, MIT