Pęk prostych

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Niektóre z prostych pęku o środku A

Pęk prostych – zbiór wszystkich prostych spełniających jeden z dwóch warunków:

  • przechodzących przez ustalony punkt[1], zwany środkiem pęku lub wierzchołkiem pęku[1];
  • równoległych do ustalonej prostej (przechodzących przez punkt nieskończoności). W tym drugim przypadku mówi się o niewłaściwym pęku prostych albo o kierunku.

Każde dwie proste na jednej płaszczyźnie są współpękowe; gdy są równoległe, to mówimy, że są współpękowe w sposób niewłaściwySzablon:Fakt. Rozważa się też pęki bardziej ogólnych krzywych stożkowych, zdefiniowane analitycznie[2].

Opis analityczny

Równanie pęku prostych na płaszczyźnie, o środku wyznaczonym przez nierównoległe proste, zapisujemy w postaci:

t1(A1x+B1y+C1)+t2(A2x+B2y+C2)=0,

gdzie t1,t2 spełniają warunek t12+t22>0.

Każda prosta przechodząca przez środek pęku da się przedstawić powyższym równaniem (mówimy, że jest współpękowa z wszystkimi prostymi przechodzącymi przez ten punkt) i, na odwrót, każde równanie powyższej postaci przedstawia pewną prostą należącą do pęku.

Jeżeli proste p1,p2,p3 mają odpowiednio równania:

p1 : A1x+B1y+C1=0,
p2 : A2x+B2y+C2=0,
p3 : A3x+B3y+C3=0,

to są one współpękowe (należą do jednego pęku) wtedy i tylko wtedy, gdy istnieją trzy różne od zera liczby l1,l2,l3 takie, że spełnione jest równanie:

l1(A1x+B1y+C1)+l2(A2x+B2y+C2)+l3(A3x+B3y+C3)=0

lub równoważnie

|A1B1C1A2B2C2A3B3C3|=0.

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Przypisy

Linki zewnętrzne