Efuzja (fizyka)

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szablon:Inne znaczenia

Efuzja (z łac. efussio – wylew) – wypływ gazu (lub cieczy) przez bardzo mały otwór lub porowatą barierę[1].

Formalny opis efuzji zależy od ciśnienia gazu.

Efuzja przy bardzo małym ciśnieniu

Gdy różnica ciśnień po obu stronach otworu jest niewielka a średnica otworu jest mała w porównaniu ze średnią drogą swobodną molekuły, wówczas wypływ gazu jest swobodnym ruchem molekuł przez otwór.

Szybkość efuzji przy małym ciśnieniu wynika z ruchu cząsteczek gazu.

Gdy z jednej strony przegrody jest gaz, a z drugiej próżnia, masę cząsteczek przepływających w jednostce czasu przez otwór o powierzchni (S) określa wzór[2]

μ=14ρcS=pSM2πRT=Spρ2π.

Z wzoru tego wynika prawo Grahama podające stosunek wydatków w molowych (R):

n=mM,
R=p2πMRT,
R1R2=M2M1,

gdzie:

μ – wydatek masowy jednostki powierzchni, czyli masa przepływającego gazu w jednostce czasu z otworu o jednostkowej powierzchni,
ρgęstość gazu,
c – średnia prędkość cząsteczek gazu,
pciśnienie,
Mmasa cząsteczkowa gazu,
R – uniwersalna stała gazowa,
Ttemperatura,
Spole powierzchni otworu,
Ri – liczba moli substancji i, która przepłynie przez otwór.

Efuzja przy dużym ciśnieniu

Gdy ciśnienie jest duże i droga swobodna cząsteczek jest mniejsza od średnicy otworów, wówczas wydajność objętościowa jest odwrotnie proporcjonalna do pierwiastka kwadratowego z gęstości gazów. Związek ten określany jest prawem Grahama. Jeżeli gazy spełniają równania gazów doskonałych, to zależność ta prowadzi do tej, opisanej w efuzji przy małym ciśnieniu.

Zastosowania

Efuzja stosowana jest do pomiaru bardzo małych, jak i bardzo dużych ciśnień, określania gęstości gazów. Wykorzystywana jest też do rozdzielania gazów. Jest stosowana do wzbogacania uranu przez efuzję fluorku uranu.

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Przypisy

Bibliografia

  • Encyklopedia fizyki, praca zbiorowa, t. 1, s. 456, PWN 1973.

Szablon:Kontrola autorytatywna