YBC 7289

Z testwiki
Wersja z dnia 11:05, 10 mar 2025 autorstwa imported>Agentslupi (growthexperiments-addlink-summary-summary:2|0|0)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
YBC 7289

YBC 7289Szablon:Link-interwiki babilońska słynna z tego, że z dużą dokładnością określa przybliżenie pierwiastka kwadratowego z 2 zapisanego w systemie sześćdziesiątkowym, który jest długością przekątnej kwadratu jednostkowego. Precyzja zapisu tej liczby jest równoważna zapisowi dziesiętnemu z 6 cyframi znaczącymi. Tabliczka jest przypuszczalnie dziełem ucznia z południowej Mezopotamii z czasów między 1800–1600 p.n.e. Znajduje się ona w zbiorach Szablon:Link-interwiki dzięki darowiźnie J.P. Morgana.

Opis

Schemat treści tabliczki YBC 7289

Tabliczka przedstawia kwadrat z dwiema przekątnymi oraz trzy liczby

Zapis babiloński Dziesiętne wartości cyfr Pozycja na tabliczce
30 30 bok kwadratu
1   204   501   10 1   24   51   10 przekątna kwadratu
402   205   305 42   25   35 pod tą samą przekątną

Odwrotna strona jest częściowo wytarta. Prawdopodobnie zawiera ona podobny problem rozważający prostokąt, którego dwa boki i przekątna są w stosunku 3:4:5Szablon:Odn

Średnica tabliczki to około 8 cmSzablon:Odn.

Historia

Dokładne pochodzenie tabliczki YBC 7289 nie jest znane. Jej kształt i styl zapisu mogą wskazywać, że powstała na terenach południowej Mezopotamii (obecnie Irak) w latach między 1800–1600 p.n.e.Szablon:OdnSzablon:Odn lub nawet 1900 p.n.e.Szablon:Odn

Od 1909 tabliczka znajduje się w zasobach uniwersytetu Yale dzięki darowiźnie J.P. Morgana, który przekazał tam swoją kolekcję tabliczek babilońskich, co dało początek Szablon:Link-interwikiSzablon:Odn.

Dzięki współpracy instytutów w Yale, jednego odpowiedzialnego za zachowanie dziedzictwa kulturowego i drugiego od innowacyjnych projektów, powstał cyfrowy model tabliczki odpowiedni do drukowania przestrzennegoSzablon:OdnSzablon:Odn.

Interpretacja

Niewielki zaokrąglony kształt tabliczki i duże napisy na niej sugerują, że była to „tabliczka podręczna”, typowa do domowych ćwiczeń, używana przez ucznia, który trzyma ją w dłoniSzablon:Odn.

Liczby zapisane są systemie sześćdziesiątkowym a ich wartości można wyznaczyć w następujący sposóbSzablon:Odn:

𝟏+𝟐𝟒60+𝟓𝟏602+𝟏𝟎603=3054702160001,41421296
𝟒𝟐+𝟐𝟓60+𝟑𝟓602=152735360042,4263889

Trzy liczby z tabliczki łączy relacja 30×1,4142129642,4263889Szablon:OdnSzablon:Odn.

Znaczenie matematyczne tej tabliczki zauważyli Szablon:Link-interwiki i Szablon:Link-interwiki w 1945Szablon:OdnSzablon:Odn. Na tabliczce znajduje się najstarsze znane przybliżenie liczby 2Szablon:Odn, a rysunek kwadratu i przekątnych dowodzi, że Babilończycy znali twierdzenie PitagorasaSzablon:Odn. Tabliczka ta „przedstawia największą znaną i kiedykolwiek uzyskaną dokładność obliczeniową świata starożytnego”, równoważną sześciu dziesiętnym cyfrom znaczącymSzablon:Odn. Wysoka dokładność numeryczna na tabliczce YBC 7289 uświadamia, że są to wyniki jakiejś ogólnej metody ich obliczania, niż jedynie szacowaniaSzablon:Odn.

Takie samo przybliżenie 2, używając liczb 1, 24, 51 i 10 zastosował dużo później grecki matematyk Klaudiusz Ptolemeusz w swoim dziele AlmagestSzablon:OdnSzablon:Odn. Ptolemeusz nie wyjaśnia, skąd to przybliżenie pochodzi, więc zakłada się, że było ono wówczas dobrze znaneSzablon:Odn.

Z uwagi na znaczenie liczb odwrotnych w matematyce babilońskiej, istnieje alternatywna interpretacja liczby 30 jako „0 30”, czyli ułamka 1/2, a stąd „0 42 25 35” to 1/20,7071064817. Zatem na tabliczce może znajdować się para liczb odwrotnych wraz z ich geometryczną interpretacjąSzablon:Odn.

Przypisy

Szablon:Przypisy

Bibliografia