Wikiprojekt:SKFiz/brudnopis/Równanie Boltzmanna

Z testwiki
Wersja z dnia 23:19, 27 sty 2018 autorstwa imported>Paweł Ziemian BOT (Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Równanie Boltzmana (lub równanie transportu Boltzmana) w fizyce, dokładniej nierównowagowej mechanice statystycznej opisuje statystyczne zachowanie się [płyn|płynów] (cieczy i gazów) poza stanem równowagi. Równanie wyprowadzone przez Ludwika Boltzmanna w 1872.[1]

W równanie tym nie rozpatrujemy statystycznych własności pozycji i pędów każdej cząsteczki, ale funkcję gęstości opisującą liczbę cząstek w zależności od położenia i prędkości. Opisuje ona liczbę cząstek, jaką można znaleźć w pewnej objętości i z określonego przedziału prędkości.

Równania Boltzmanna używa się do wyznaczenia, jak zmieniają się wielkości fizyczne, takie jak gęstość energii czy pęd, w czasie przepływu cieczy. Umożliwia również wyznaczenie makroskopowych wielkości charakteryzujących ciecz, takich jak lepkość, przewodność cieplna czy przewodność elektryczna.

In fact - the problem of existence and uniqueness of solutions is still not fully resolved, but some recent results are quite promising.[2][3]


Podstawy

Przestrzeń fazowa i funkcja gęstości

Zbiór wszystkich możliwych pozycji r i pędów p nazywamy przestrzenią fazową. Innymi słowy, jest to zbiór parametryzowany trzema współrzędnymi przestrzennymi x, y, z i trzema składowych pędu px, py, pz. Powstała przestrzeń jest 6-wymiarowa. Punktem tej przestrzeni jest (r, p) = (x, y, z, px, py, pz). Aby uwzględnić ewolucję, dodajemy kolejny wymiar - czas. Małą objętość (różniczkowy Element objętości) tej przestrzeni oznaczamy przez d3rd3p = dxdydzdpxdpydpz.

Głównym obiektem, na którym działa równanie Boltzmanna jest funkcja f(r, p, t) współrzędnych r, p, t, która określa rozkład gęstości cząstek w wyżej zdefiniowanej przestrzeni fazowej. Liczba cząstek w objętości d3rd3p w okolicy punktu r, p i czasie t wynosi: równa jest:


dN=f(𝐫,𝐩,t)d3𝐫d3𝐩

Całkując po pewnym obszarze przestrzennym Ωx i zakresie składowych pędu Ωp otrzymujemy liczbę cząsteczek z tego obszaru mających pędy w wyznaczonym przedziale:

N=Ωxd3𝐫Ωpd3𝐩f(𝐫,𝐩,t)=ΩxΩpf(x,y,z,px,py,pz,t)dxdydzdpxdpydpz

Zakładamy, że wszystkie cząsteczki są identyczne i mają masę m.

Równanie ogólne

W ogólności równanie można zapisać: [2]

ft=(ft)F+(ft)D+(ft)K

Gdzie człon siła "F" odpowiada siłom zewnętrznym działającym na cząsteczki, człon "D" odpowiada dyfuzji cząstek, a człon C - "kolizji", czyli oddziaływaniom cząsteczek na siebie.

Siły zewnętrzne i człon dyfuzyjny

Rozważmy cząstki o rozkładzie f, na które działa zewnętrzna siła F.

Niech w chwili t pewne ilość cząstek znajduje się w objętości d3r wokół r i mają pęd p z zakresu d3p.

Suppose at time t some number of particles all have position r within element d3r and momentum p within d3p. If a force F instantly acts on each particle, then at time t + Δt their position will be r + Δr = r + pΔt/m and momentum p + Δp = p + FΔt. Then, in the absence of collisions, f must satisfy

f(𝐫+𝐩mΔt,𝐩+𝐅Δt,t+Δt)d3𝐫d3𝐩=f(𝐫,𝐩,t)d3𝐫d3𝐩


Bibliografia

Przypisy

Szablon:Przypisy


References

  1. Encyclopaedia of Physics (2nd Edition), R.G. Lerner, G.L. Trigg, VHC publishers, 1991, ISBN (Verlagsgesellschaft) 3-527-26954-1, ISBN (VHC Inc.) 0-89573-752-3
  2. McGraw Hill Encyclopaedia of Physics (2nd Edition), C.B. Parker, 1994, Szablon:ISBN