Diagram Schlegela

Z testwiki
Wersja z dnia 16:04, 25 lis 2021 autorstwa imported>Grawiton (reil)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Diagramy Schlegela wielościanów

Diagram Schlegela wielościanu wypukłego – obraz brzegu wielościanu w rzucie środkowym o środku S na płaszczyznę π, gdzie[1][2]:

  1. Płaszczyzna π jest równoległa do jednej ze ścian 𝔰 wielościanu i leży po tej samej stronie płaszczyzny π𝔰 zawierającej ścianę 𝔰
  2. Środek rzutowania S znajduje się w takiej odległości od ściany 𝔰, że rzuty wszystkich ścian wielościanu są zawarte w rzucie 𝔰.

W przypadku wielościanu foremnego punkt rzutowania umieszcza się zwykle nad środkiem ściany, odpowiednio blisko jej.

Podstawowa własność diagramu Schlegela. Rzuty wszystkich ścian wielościanu poza 𝔰 wypełniają rzut ściany 𝔰, a rzuty poszczególnych ścian mają wspólny wierzchołek lub wspólny bok wtedy i tylko wtedy, gdy same ściany wielościanu mają tę własność.

Korzystając z powyższej własności, można opisać diagram Schlegela wielościanu w sposób następujący: Jest to zbiór wielokątów wypukłych 𝔴1,,𝔴n odpowiadających (wszystkim) ścianom wielościanu 𝔰1,,𝔰n o następujących własnościach:

  1. Dla każdego k{1,n} wielokąt 𝔴k ma tyle samo boków, co ściana 𝔰k.
  2. Suma mnogościowa wielokątów 𝔴2,,𝔴n jest równa wielokątowi 𝔴1.
  3. Dwa wielokąty mają wspólny wierzchołek (wspólną ścianę) wtedy i tylko wtedy, gdy odpowiadające im ściany mają wspólny wierzchołek (wspólną krawędź)

Konstrukcja diagramu Schlegela wielościanu zwykłego

W deformacji (homeomorfizmie) 𝔡 przekształcającej wielościan zwykły na kulę powierzchnia wielościanu jest przekształcana na sferę. Przy czym wierzchołki wielościanu są przekształcane na wierzchołki, a krawędzie na łuki położone na sferze[3]. Ściany 𝔰1,,𝔰n są w deformacji przekształcane na obszary 𝔬1,,𝔬n, które można uznać za wielokąty krzywoliniowe, a krawędzie i wierzchołki każdej ściany są przekształcane na łuki, których sumy tworzą brzeg odpowiadającego jej obszaru. Niech X będzie dowolnie wybranym punktem obszaru 𝔬1. Rzuty stereograficzne wielokątów krzywoliniowych 𝔬2,,𝔬n to wielokąty krzywoliniowe 𝔳1,,𝔳n, których suma domknięć ma brzeg równy brzegowi obrazu obszaru 𝔬1. Otrzymany układ wielokątów krzywoliniowych tworzy diagram Schlegela wielościanu zwykłego.

Przypisy

Szablon:Przypisy

Bibliografia

Szablon:Commonscat

  1. Szablon:Cytuj książkę
  2. Szablon:Cytuj książkę
  3. Łukiem tym jest obraz homeomorficzny odcinka jednostkowego na sferze.