Równanie charakterystyczne

Z testwiki
Wersja z dnia 23:20, 1 lis 2024 autorstwa imported>Tomasz59
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Równanie charakterystyczne – termin używany w teorii równań różniczkowych oraz w teorii sterowania.

Równanie charakterystyczne równania różniczkowego

Niech dane jest równanie różniczkowe liniowe rzędu n-tego o stałych współczynnikach an,an1,,a0:

anx(n)+a(n1)x(n1)++a1x(1)+a0x=0,

w którym x(i) oznacza i-tą pochodną funkcji x(t) po zmiennej t;i=1,,n1,n.

Zgodnie z metodą podaną przez Eulera poszukuje się rozwiązania tego równania w postaci ert, gdzie r jest pewną stałą. Podstawiając to rozwiązanie do danego równania różniczkowego otrzymuje się równanie

anrn+an1rn1++a1r+a0=0,

które nazywa się równaniem charakterystycznym równania różniczkowego. Rozwiązując równanie charakterystyczne otrzymuje się możliwe, różne rozwiązania szczególne dla odpowiedniego równania różniczkowego.

Przykład

Równanie liniowe jednorodne o stałych współczynnikach

x(5)+x(4)4x(3)16x20x12x=0

ma równanie charakterystyczne

r5+r44r316r220r12=0

Równanie to sprowadza się do postaci iloczynowej

(r3)(r2+2r+2)2=0

Równanie to ma pierwiastek rzeczywisty r1=3 oraz pierwiastki zespolone r2=r3=1i,r4=r5=1i.

Rozwiązanie ogólne równania różniczkowego ma postać:

x(t)=c1e3t+et(c2cost+c3sint)+tet(c4cost+c5sint)

gdzie c1,c2,c3,c4,c5 - stałe liczby, które zależą od warunków początkowych.

Równanie charakterystyczne w teorii sterowania

W teorii sterowania, gdzie rozważania prowadzi się na płaszczyźnie zespolonej S, równaniem charakterystycznym nazywa się równanie algebraiczne powstające z przyrównania mianownika transmitancji operatorowej do zera. Jeśli transmitancję układu określimy wzorem:

G(s)=bnsm++b1s+b0sn+an1sn1++a1s+a0,

to równanie charakterystyczne[1]układu, określonego tą transmitancją, będzie miało postać:

sn+an1sn1++a1s+a0=0.

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Przypisy