Dławik indukcyjny (maszyna indukcyjna)

Z testwiki
Wersja z dnia 17:07, 31 gru 2022 autorstwa 185.93.240.133 (dyskusja)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Schemat połączeń uzwojeń indukcyjnego silnika trójfazowego: a) szeregowo; b) równolegle.
1 – uzwojenia stojana, 2 – uzwojenia wirnika.

Dławik indukcyjnydławik o regulowanej reaktancji otrzymany z maszyny indukcyjnej pierścieniowej w wyniku połączenia szeregowego lub równoległego odpowiadających sobie uzwojeń fazowych stojana i wirnika.

W przypadku dławika o uzwojeniach połączonych szeregowo impedancja może być regulowana przez zmianę położenia wirnika względem stojana. Zakres regulacji zawiera się w przedziale od Z_min do Z_max

Z_min=Rs+Rr+j[Xls+Xlr+Xm(1K2)],
Z_max=Rs+Rr+j[Xls+Xlr+Xm(1+K2)],

gdzie:

K – stosunek liczby zwojów szeregowych uzwojenia fazowego wirnika do stojana pomnożonych przez współczynniki uzwojeń,
Rs, Rr – rezystancje uzwojeń stojana i wirnika,
Xls, Xlr – reaktancje rozproszenia uzwojeń stojana i wirnika,
Xm – reaktancja główna stojana wyznaczona w przybliżeniu ze wzoru:
XmUphsI0,

gdzie:

Uphs – napięcie fazowe stojana,
Uphs – prąd biegu jałowego maszyny włączonej jako silnik.

Najszerszy zakres regulacji otrzymuje się wówczas, gdy uzwojenia stojana i wirnika mają jednakową liczbę zwojów. Po przełączeniu uzwojeń fazowych równolegle, reaktancja dławika zmniejsza się czterokrotnie. Najlepiej jako dławiki nadają się maszyny czterobiegunowe.

Bibliografia