Hiperkula

Z testwiki
Wersja z dnia 12:54, 14 wrz 2024 autorstwa imported>Chrumps (WP:SK+mSI.v2.1+ToS+Bn, kat.)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szablon:Dopracować Hiperkula – zwyczajowa nazwa uogólnienia kuli w n-wymiarowych przestrzeniach kartezjańskich n. Tak więc hiperkulą może być nazwane zarówno dwuwymiarowe koło, jak i trój-, cztero- lub pięciowymiarowa kula; jednak pojęcia tego używa się najczęściej dla cztero- lub więcej wymiarowych kul.

Wygląd hiperkuli

Rzut na płaszczyznę siatki pokrywającej hiperkulę czterowymiarową

Wyobrażenie sobie wielowymiarowej (cztero-, pięcio-, lub więcej) hiperkuli jest trudne dla człowieka, ponieważ przestrzeń z czterema lub większą liczbą wymiarów leży poza granicami ludzkiej, trójwymiarowej percepcji. Można narysować rzut hiperkuli na płaszczyznę, lub ewentualnie skonstruować rzut na przestrzeń trójwymiarową – dostajemy jednak wówczas odpowiednio zwykłe koło i zwykłą kulę. Można też pokryć powierzchnię hiperkuli siatką (odpowiadającą siatce równoleżników i południków na kuli) i narysować jej rzut. Uzyskujemy wówczas rysunek taki jak obok.

W przypadku przekrojenia hiperkuli, w miejscu przecięcia zobaczymy kulę (analogicznie do przekrojenia kuli, gdy w miejscu przecięcia widzimy koło).

Definicja formalna

Hiperkulą o środku w punkcie S=(s1,,sn) i promieniu długości r nazywamy zbiór punktów przestrzeni n spełniających nierówność

(x1s1)2+(x2s2)2++(xnsn)2r2.

Brzegiem hiperkuli jest zbiór punktów przestrzeni n spełniających równanie

(x1s1)2+(x2s2)2++(xnsn)2=r2.

Zbiór ten nazywamy hipersferą. Hipersfera będąca brzegiem kuli n-wymiarowej jest obiektem (n1)-wymiarowym, podobnie jak brzeg dwuwymiarowego koła jest obiektem jednowymiarowym – krzywą zwaną okręgiem.

Wzory

Wzór jawny

n-wymiarową objętość n-wymiarowej hiperkuli o promieniu r można obliczyć ze wzoru:

Vn=πn2Γ(n2+1)rn={πkk!rndla n=2k,2kπk1n!!rndla n=2k1,

gdzie Γ oznacza funkcję gamma, π to stała matematyczna wynosząca π3,141593, zaś symbol n!! oznacza silnię podwójną. Wraz ze wzrostem liczby wymiarów, hiperkula wypełnia coraz mniejszą część hipersześcianu, w który jest wpisana. Stosunek ich objętości maleje do zera, gdy n dąży do nieskończoności.

(n1)-wymiarowa powierzchnia hiperkuli jest związana prostym wzorem z jej objętością:

Sn=nVnr.

Wzór rekurencyjny

n-wymiarową objętość n-wymiarowej hiperkuli można policzyć, całkując odpowiednio (n1)-wymiarową hiperkulę, przy czym 0-wymiarowa hiperkula jest punktem o objętości równej 1, co jest warunkiem brzegowym tego wzoru.

Vn(r)={1dla n=0,rrVn1(r2x2)dxdla n>0.

Dla kolejnych n-wymiarowych hiperkul objętość wynosi:

n Wzór na uogólnioną objętość (Vn):
0 V0=1
1 V1=2r
2 V2=πr23,14159265r2
3 V3=43πr34,1887902 r3
4 V4=π22 r44,9348022r4
5 V5=8π215r55,263789r5
6 V6=π36r65,1677128r6
7 V7=16π3105r74,724766r7
8 V8=π424r84,0587121r8
9 V9=32π4945r93,2985089r9
10 V10=π5120r102,550164r10
11 V11=64π510395r111,8841039r11
12 V12=π6720r121,3352628r12
13 V13=128π6135135r130,9106288r13
14 V14=π75040r140,5992645r14
15 V15=256π72027025r150,38144328r15
16 V16=π840320r160,23533063r16
17 V17=512π834459425r170,140981107r17
18 V18=π9362880r180,0821459r18
19 V19=1024π9654729075r190,0466216r19
20 V20=π103628800r200,02580689r20
2m V2m=πmm!r2m
2m+1 V2m+1=22m+1m!πm(2m+1)!r2m+1
limnVnrn =0