Operator Stokesa

Z testwiki
Wersja z dnia 23:07, 4 maj 2019 autorstwa imported>Beno (WP:SK+Bn)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Operator Stokesa (operator pochodnej materialnej) – operator różniczkowy stosowany w mechanice do oznaczania różniczkowania wędrownego (inaczej pochodnej substancjalnej lub pochodnej materialnej). Określa tempo zmiany dowolnej własności związanej z elementarną objętością ciała, która może znajdować się w ruchu, w odróżnieniu od różniczkowania lokalnego – związanego z układem odniesienia, który zwykle uznaje się za nieruchomy[1].

Operator używany w mechanice płynów.

Operator Stokesa zwykle oznaczany jest przez:

DDt lub w sktócie Dt.

W analizie wędrownej równoważny jest symbolowi:

t

różniczkowania cząstkowego względem czasu t.

Natomiast przy użyciu analizy lokalnej symbol równoważny jest operatorowi: Szablon:Wzory tensorowe

gdzie: vprędkość elementu ciała, z którym jest stale związana różniczkowana wielkość.

Pierwszy składnik po prawej stronie równania nosi nazwę pochodnej lokalnej, drugi (pozostałe w przypadku zapisu klasycznego) pochodnej konwekcyjnej (unoszenia). Pochodna lokalna określa szybkość zmiany wielkości w danym punkcie wynikającą ze zmiany pola w czasie. Pochodna unoszenia określa szybkość zmiany na skutek przemieszczania się płynuSzablon:R.

Zapisując jawnie różniczkowaną własność jako φ, która w ogólności może być dowolnym polem tensorowym, można wyrazić operator Stokesa przez:

DDtϕ=(t+v)ϕ=ϕt+vϕ.

Jeżeli funkcja różniczkowana jest prędkością, to pochodna jest przyspieszeniem płynuSzablon:R:

ϕ=v,
a=DDtv=(t+v)v=vt+vv.

Wyprowadzenie w analizie lokalnej

W układzie współrzędnych Eulera punkt o współrzędnej x w chwili t, znajdzie się w chwili t+Δt w punkcie x+Δx. Z definicji pochodnej:

DDtϕ=limΔt0ϕ(t+Δt,x+Δx)ϕ(t,x)Δt.

Oznaczając:

v=ΔxΔt,

można zauważyć, że:

limΔt0v=v.

Rozwijając różniczkowaną funkcję wokół punktu (t,x,y,z), otrzymuje się:

ϕ(t+Δt,x+Δx)=ϕ(t,x)+ϕxΔx+ϕtΔt+𝒪(ΔxΔx)+𝒪(Δt2)=ϕ(t,x)+(ϕxv+ϕt)Δt+𝒪(Δt2).

Stąd:

DDtϕ=limΔt0(ϕxv+ϕt)=limΔt0(v+t)ϕ=(t+v)ϕ.

Wyprowadzenie alternatywne

Różniczka zupełna funkcji ϕ(t,x,y,z) ma postać:

dϕ=ϕtdt+ϕxdx+ϕydy+ϕzdz,

dzieląc przez dt, możemy zapisać:

dϕdt=ϕt+ϕxdxdt+ϕydydt+ϕzdzdt,

uwzględniając, że prędkość v=[u,v,w]=[dxdt,dydt,dzdt] otrzymujemy:

dϕdt=ϕt+uϕx+vϕy+wϕz.

Co można zapisać, używając operatorów:

dϕdt=ϕt+vϕ.

W literaturze oznaczenia ddt oraz DDt używane są zamiennie.

Przypisy

Szablon:Przypisy