Twierdzenie Cayleya

Z testwiki
Wersja z dnia 21:52, 15 sty 2025 autorstwa imported>Tarnoob (Bibliografia: szablon)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szablon:Spis treści Twierdzenie Cayleya – twierdzenie mówiące, że dowolna abstrakcyjna, aksjomatycznie zdefiniowana grupa jest izomorficzna z pewną grupą przekształceń pewnego zbioru; innymi słowy, jest izomorficzna z podgrupą grupy permutacji tego zbioru. Twierdzenie to pozwala przełożyć wszystkie wyniki dotyczące podgrup grup symetrycznych na grupy abstrakcyjne. Dowód tego jest dziś łatwy, ale historycznie uświadomienie sobie tego w XIX wieku było znaczącym krokiem, wymagało zmiany myślenia o algebrze. Istotnego kroku dokonał Arthur Cayley.

Twierdzenie

Każda grupa zanurza się izomorficznie w grupie symetrycznej pewnego zbioruSzablon:Odn. W szczególności, każda grupa skończona rzędu n zanurza się izomorficznie w grupie symetrycznej SnSzablon:Odn.

Dowód

Wykażemy, że każda grupa G jest izomorficzna z pewną podgrupą grupy permutacji S(𝔾) zbioru G.

Niech a będzie dowolnym elementem grupy 𝔾 i niech ξa:𝔾𝔾, będzie odwzorowaniem takim, że: ξa(x)=ax, gdzie x𝔾.

Odwzorowanie ξa jest przekształceniem różnowartościowym, bowiem ξa(x)=ξa(y)ax=ayx=y. Ponadto dla dowolnego z𝔾 istnieje element x𝔾 taki, że ξa(x)=z. Takim elementem jest x:=a1z. Czyli ξa jest przekształceniem grupy 𝔾 na siebie, tzn. ξaS(𝔾).

Zauważmy jeszcze, że dla ξa,ξb zachodzi (ξaξb)(x)=ξa(ξb(x))=ξa(bx)=a(bx)=(ab)x=ξab(x) dla dowolnego x𝔾.

Stąd ξaξb=ξab i zbiór odwzorowań {ξa: aG} jest grupą, w której ξe jest elementem neutralnym oraz (ξa)1=ξa1.

Określmy teraz odwzorowanie f:𝔾S(𝔾) w następujący sposób:

f(a)=ξa, dla a𝔾.

Jest ono iniektywne, bowiem f(a)=f(b)ξa=ξbx𝔾(ax=bx)a=b, a z udowodnionej wcześniej własności wynika, że f jest homomorfizmem, bo f(ab)=ξab=ξaξb=f(a)f(b).

Stąd f:𝔾S(𝔾) jest zanurzeniem izomorficznym grupy 𝔾 w grupę S(𝔾).

q.e.d.Szablon:Odn

Zdefiniowany w dowodzie izomorfizm f nazywa się niekiedy reprezentacją regularną G. Powyższe rozumowanie jest dowodem na to, iż działanie ξ grupy G na sobie przez mnożenie z lewej strony jest wierne.

Historia

Burnside[1] przypisuje to twierdzenie Jordanowi[2], jednak Eric Nummela[3] uważa, że nazwa twierdzenie Cayleya jest właściwsza. Dziś sens twierdzenia wydaje się oczywisty, jednak to dopiero Cayleyowi udało się zunifikować dwa różne – jak wówczas uważano – pojęcia, tzn. pojęcie grupy i pojęcie grupy permutacji. I mimo że sam Cayley w swojej pracy[4] nie wykazał homomorfizmu, jego zasługi w upowszechnieniu tych pojęć na 16 lat przed Jordanem są niepodważalne.

Przypisy

Szablon:Przypisy

Bibliografia

  • A. Bojanowska, P. Traczyk, Algebra I, Skrypt WMIM, 2005.
  • Szablon:Cytuj

Szablon:Homomorfizmy Szablon:Teoria grup