Zaliczenie
Szablon:Film infobox Zaliczenie – polski, czarno biały, telewizyjny film krótkometrażowy, utrzymany w tonacji kameralnej z 1968 roku, w reżyserii Krzysztofa Zanussiego, zrealizowany przez Zespół Filmowy „Tor”.
Charakterystyka filmu
Inspiracją twórców tego filmu (m.in. reżyserii i scenariusza – Krzysztofa Zanussiego oraz Edwarda Żebrowskiego) był stan moralny studentów u schyłku lat 60. XX wieku oraz refleksje nad ich zachowaniami. Zderzenie dwóch energii, dwóch sił, studenta i profesora – wigor, brawura, młodzieńcza bezczelność połączona z nieświadomością, może nawet z głupotą kontra uczciwość, stateczność i mądrość życiowa[1]. Gra emocji, test charakteru i moralności. Krótka, poglądowa lekcja stosunku do życia, bo nie wszystko co młode, nowe, świeże jest godne pozazdroszczenia[1]. Duet aktorski Aleksander Bardini – Daniel Olbrychski, mistrz, autorytet i pedagog w starciu z młokosem i nieopierzonym kombinatorem[1]. Eksperyment pedagogiczny, sprawdzający, w jakim stopniu młody człowiek gotów będzie zrezygnować z własnej godności, by uzyskać to, na czym mu zależy[2]. Kameralne studium psychologiczne, przywołujące częsty w twórczości reżysera motyw ludzkiej godności jako niezbędny składnik egzystencji[2].
Film trwający nieco ponad 28 minut powstał w 1968 na zamówienie Telewizji Polskiej, w Zespole Filmowym „Tor” na taśmie czarno białej (formatu standardowego 4:3), a wyprodukowała go Wytwórnia Filmów Dokumentalnych w WarszawieSzablon:Odn. Premiera filmu odbyła się 1 grudnia 1968, w Programie 1 Telewizji Polskiej o godzinie 18:30[3].
Opis fabuły
Student Politechniki idzie do domu profesora, żeby u niego zaliczyć poza sesją. Pokazuje list polecający od przyjaciółki żony profesora. Po naleganiach, profesor się zgadza, ale stwierdza jego oszustwo.
Treść filmu
Student II roku Politechniki WarszawskiejSzablon:U – Zdzisiewicz, będący repetentem przychodzi z listem polecającym do willi prof. Karola Krajewskiego w celu zaliczenia semestralnego egzaminu z fizyki. Żona profesora Helena zaprasza go do środka. Początkowo profesor nie chce się zgodzić, ale po złożonych wyjaśnieniach decyduje się w drodze wyjątku przepytać go dając jedno pisemne zadanie, które on po wyznaczonych dziesięciu minutach rozwiązuje o następującej treści: Szablon:Cytat W celu sprawdzenia wyniku – pod nieobecność profesora – zagląda on do odpowiedzi, do zadanego zbioru zadań i koryguje błędnie wynik, który w tym zbiorze był błędem zecerskim. Przy tablicy z prezentowanymi wzorami obliczeń i tokiem postępowania toczy się spór co do trafności wyniku
|
|
Student bezmyślnie decyduje się błędnie poprawić sekwencję wyliczeń na po czym w ogrodzie, w altanie wdaje się w rozmowę dotyczącą wspólnych zainteresowań związanych z żeglarstwem. Następnie błaga profesora o danie jeszcze jednej szansy. Profesor wskazuje na rzut monetą – stwierdzając, że jest podobną do egzaminu loterią – który kończy się niepowodzeniem. Profesor proponuje w tej sytuacji potraktowanie sprawy „po męsku”, wycofanie się i odejście. Przestaje zwracać na niego uwagę, bawi się z psami[2]. Student jednak nie rezygnuje, przyjmuje kilka moralnych, życiowych wskazówek i rad. Ostatecznie profesor zalicza egzamin wpisując do indeksu wynik dostateczny. Po chwilowej radości z zaliczenia nadchodzi refleksja i niesmak do samego siebie[2].
Obsada aktorska
Poza głównymi bohaterami w filmie zagrało również kilku statystów.
| Obsada aktorska filmuSzablon:Odn | |||
| Lp. | Aktor | Rola | |
| 1. | Aleksander Bardini | profesor Karol Krajewski | |
| 2. | Daniel Olbrychski | Zdzisiewicz, student II roku Politechniki Warszawskiej | |
| 3. | Jadwiga Colonna-Walewska | Helena Krajewska, żona profesora | |
Uwagi
Przypisy
Błąd rozszerzenia cite: Znacznik <ref> o nazwie „B”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.