Uniwersytet Warszawski

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szablon:Uczelnia infobox Uniwersytet Warszawski (historyczne nazwy: Królewski Uniwersytet Warszawski, Cesarski Uniwersytet Warszawski, Uniwersytet Józefa Piłsudskiego w Warszawie[1]) – polski publiczny uniwersytet założony 19 listopada 1816 w Warszawie przez Komisję Rządową Wyznań Religijnych i Oświecenia PublicznegoSzablon:R.

Uczelnia obecnie

Współcześnie UW jest największym i jednym z najstarszych uniwersytetów w Polsce[2]. Od marca 2018 uczelnia należy do Sojuszu 4 EU+, który ma status uniwersytetu europejskiego w konkursie ogłoszonym przez Komisję Europejską. W październiku 2019 roku UW wygrał konkurs w programie „Inicjatywa Doskonałości – Uczelnia Badawcza” organizowanym przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego[3].

W 2016 Uniwersytet Warszawski zajął 3. miejsce w Europie Południowej i Wschodniej oraz 96. na świecie w rankingu wschodzących gwiazd nauki Szablon:J[4]. W międzynarodowym rankingu Szablon:Tooltip, zwanym rankingiem szanghajskim w 2017 Uniwersytet Warszawski zajął miejsce w przedziale 301-400 (najwyższe ze wszystkich polskich uczelni)[5], a w rankingu Szablon:J w roku 2018 miejsce w przedziale 411-420[6]. W szanghajskim rankingu dziedzinowym w 2018 uwzględnionych zostało 10 dyscyplin prowadzonych na UW. Najwyższe miejsca (pozycje między 51. a 75. na świecie) zajęły matematyka i fizyka[7].

W rankingu Szkół Wyższych „Perspektyw” Uniwersytet Warszawski corocznie zajmuje jedno z dwóch pierwszych miejsc w kraju[8]. W 2018 zajął w tym rankingu 1. miejsce[9].

Pracownicy uniwersytetu zdobyli 14 z 28 grantów, przyznanych naukowcom pracującym w polskich instytucjach, w najbardziej prestiżowych europejskich konkursach badawczych – Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych ([[Europejska Rada ds. Badań Naukowych|Szablon:J]])[10]. W 2016 Komisja Europejska przyznała Uniwersytetowi wyróżnienie „Szablon:J”[11], które jest potwierdzeniem przestrzegania zasad Europejskiej Karty Naukowca.

Uniwersytet Warszawski dał początek kilku innym współcześnie działającym uczelniom. W 1950 w miejsce zlikwidowanych Wydziału Lekarskiego i Wydziału Farmaceutycznego powstała Akademia Medyczna w Warszawie (dziś Warszawski Uniwersytet Medyczny)[12]. W 1952 z uniwersytetu usunięto Wydział Weterynaryjny i włączono go do Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie[13]. W 1954 z wydziałów teologicznych UW i UJ powstała Akademia Teologii Katolickiej (dziś Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie)[14]. W 1997 filia UW w Białymstoku została przekształcona w Uniwersytet w Białymstoku[15].

Ranking
Rankingi krajowe
Ranking 2018
Perspektywy 1[16]
[[QS World University Rankings|Szablon:J]] 1Szablon:R
[[Times Higher Education World University Rankings|Szablon:J]] 1[17]
[[Webometryczny ranking uniwersytetów świata|Szablon:J]] 1[18]
[[College and university rankings#SCImago Institutions Rankings|Szablon:J]] 2Szablon:R
Rankingi światowe
[[QS World University Rankings|Szablon:J]] 262Szablon:R
[[Times Higher Education World University Rankings|Szablon:J]] 601-800[19]
[[Webometryczny ranking uniwersytetów świata|Szablon:J]] 375[18]
[[College and university rankings#SCImago Institutions Rankings|Szablon:J]] 542[20]

Historia

Inicjator założenia uniwersytetu Stanisław Kostka Potocki, kierownik Komisji Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego

Królewski Uniwersytet Warszawski (1816–1831)

Szablon:Osobny artykuł W listopadzie 1816 roku Stanisław Kostka Potocki, kierownik Komisji Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego oraz Stanisław Staszic przedstawili projekt utworzenia Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego Imperatorowi Wszechrosyjskiemu Aleksandrowi I, który przychylił się do inicjatywy, aprobując jąSzablon:Odn[21]. Nastąpiło to poprzez połączenie dwóch szkół założonych w czasie Księstwa Warszawskiego przez Izbę Edukacji Publicznej: Szkoły Prawa i Nauk Administracyjnych (zał. 1808), oraz Szkoły Lekarskiej, zwanej też Akademickim Wydziałem Lekarskim (zał. 1809). Po uzupełnieniu uczelnia składała się z 5 wydziałówSzablon:Odn:

  • Prawa i Nauk Administracyjnych, który składał się z 9 katedr (Nauk Przygotowawczych; Pandektów; Prawa Polskiego Dawnego i Historii Prawa Polskiego; Prawa Cywilnego Obecnie Obowiązującego; Prawa Kryminalnego, Postępowania Cywilnego i Kryminalnego i Konstytucji; Prawa Kanonicznego; Ekonomii Politycznej, Prawa Administracyjnego, Prawa Policyjnego i Nauki Finansowej; Nauki Handlu, Prawa Handlowego i Statystyki; Technologii, Rolnictwa i Leśnictwa: do roku 1819). Na wydziale pracowali m.in. Jan Wincenty Bandtkie, Wacław Aleksander Maciejowski i Fryderyk Florian Skarbek[22][23].
  • Nauk Lekarskich, który składał się z 10 katedr (Anatomii Teoretycznej i Praktycznej oraz Porównawczej; Farmacji, Farmakologii, Chemii Policyjnej i Prawnej; Fizjologii i Dietetyki; Patologii Ogólnej, Historii Medycyny i Propedeutyki; Materii Lekarskiej, Toksykologii i Formularza, czyli Receptury; Chirurgii Teoretycznej; Chirurgii Operacyjnej; Patologii i Terapii Szczegółowej; Położnictwa, Chorób Ciężarnych, Położnic i Nowo Narodzonych; Chorób Epizootycznych, Medycyny Prawnej i Policji Lekarskiej). Na wydziale pracowali m.in. Andrzej Franciszek Ksawery Dybek, Emilian Klemens Nowicki i Jan Bogumił FreyerSzablon:R
  • Teologicznego, który składał się z 6 katedr (Pisma Świętego i Nauk Pomocniczych; Historii Kościoła; Prawa Kościelnego; Teologii Dogmatycznej; Teologii Moralnej; Teologii Pasterskiej). Na wydziale pracował m.in. pierwszy rektor UW Wojciech SzweykowskiSzablon:R.
  • Filozoficznego (powstał w roku 1817), gdzie wykładał m.in. Adam Zabellewicz[24].
  • Nauk i Sztuk Pięknych – pierwszym honorowym dziekanem oraz profesorem w latach 1816–1818 był sławny malarz Marcello BacciarelliSzablon:Odn. Do oddziału tego włączono też Instytut Muzyki i Deklamacji. W 1826 Oddział Muzyki Uniwersytetu został przekształcony w Szkołę Główną Muzyki (studiował tam m.in. Fryderyk Chopin)[25].
Wincenty Kasprzycki, Widok Wystawy Sztuk Pięknych w Warszawie w 1828 roku

W 1830 roku Imperator Wszechrosyjski Mikołaj I przemianował uczelnię na Uniwersytet Królewsko-Aleksandrowski w celu upamiętnienia swego brata Aleksandra I (zmarł w 1825)[26]. Po upadku powstania listopadowego, w którym uczestniczyło wielu studentów, uniwersytet został zlikwidowanySzablon:R.

Po powstaniu listopadowym (1831–1869)

Szablon:Osobny artykuł W ramach represji po klęsce powstania listopadowego nastąpiła likwidacja polskiego szkolnictwa wyższego. Większość zbiorów UW wywieziono do PetersburgaSzablon:R. W 1857 roku w Warszawie otwarto Akademię Medyko-Chirurgiczną, która składała się z dwóch wydziałów (lekarskiego i farmaceutycznego). W 1862 akademia stała się częścią Szkoły Głównej Warszawskiej (Szablon:K)Szablon:R. SGW posiadała cztery wydziały: (1) Prawa i Administracji, (2) Filologiczno-Historyczny, (3) Matematyczno-Fizyczny i (4) Lekarski. Rektorem uczelni został Józef Mianowski. Szkołę zamknięto 5 lat po spacyfikowaniu powstania styczniowego (w 1869 roku)[27].

Cesarski Uniwersytet Warszawski (1870–1915)

Pieczęć Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego

W 1870 roku w miejsce zlikwidowanej SGW otwarto Cesarski Uniwersytet Warszawski (Szablon:K) z wykładowym językiem rosyjskim. W trakcie I wojny światowej uniwersytet został przeniesiony do Rostowa nad Donem (1915), gdzie do końca lipca 1917 roku działał jako „Cesarski Uniwersytet Warszawski w m. Rostowie nad Donem” (Szablon:K). Uczelnia została następnie przekształcona postanowieniem Rządu Tymczasowego w Uniwersytet DońskiSzablon:R. Szablon:Zobacz kategorię

Okres II Rzeczypospolitej (1915–1939)

Jesienią 1915 gen. Hans von Beseler utworzył polskojęzyczny Uniwersytet Warszawski i nadał mu statut. Wtedy też na uczelnię przyjęto w charakterze studentek pierwsze kobiety[28]. W 1920 utworzono Wydział Teologii Ewangelickiej. Na początku lat trzydziestych XX w. uniwersytet stał się największą polską uczelnią – pracowało tam 250 profesorów i docentów, a naukę pobierało 10 000 studentówSzablon:R.

Po śmierci Józefa Piłsudskiego w 1935 Senat UW zmienił nazwę uczelni na Uniwersytet Józefa Piłsudskiego w Warszawie[29].

W listopadzie 1936 roku studenci kierowani przez Młodzież Wszechpolską urządzili blokadę gmachów uniwersyteckich, domagając się obniżki opłat za naukę i getta ławkowego dla Żydów[30]. W październiku 1937 roku rektor Włodzimierz Antoniewicz wydał zarządzenie porządkowe wprowadzające na uczelni getto ławkowe, tj. obowiązek zajmowania przez studentów pochodzenia żydowskiego wyznaczonych miejsc w salach wykładowych[31]. Było to jedno z pierwszych gett ławkowych w Polsce[32]. W roku akademickim 1938/39 nie przyjmowano Żydów na wydziały farmacji i weterynarii[33].

Okres II wojny światowej

W trakcie okupacji polskie uczelnie były zamknięte. Zbiory i wyposażenie wielu pracowni UW zostały wywiezione do Niemiec, a budynki uniwersytetu przekształcono częściowo w koszary żandarmerii. Pomimo zakazów okupanta i groźby kary śmierci wielu wykładowców prowadziło zajęcia ze studentami w mieszkaniach prywatnych. W ten sposób powstała rozbudowana struktura tajnego nauczania, stanowiąca część polskiego ruchu oporu. W 1944 roku w zajęciach uczestniczyło ok. 300 pracowników naukowych i 3500 studentów.

Tajne kształcenie na Wydziale Lekarskim UW realizowano w Prywatnej Szkole Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego dr Jana Zaorskiego[34][35][36].

Większość studentów była jednocześnie żołnierzami podziemia. W czasie wojny zginęło 63 profesorów UW. Infrastruktura uczelni uległa zniszczeniu w 60%, a zbiory w 70–80%Szablon:R.

W czasie powstania warszawskiego kompleks gmachów uniwersytetu był ważnym punktem niemieckiego oporu w Śródmieściu. Żołnierze Zgrupowania „Krybar” Armii Krajowej trzykrotnie usiłowali go zdobyć, jednakże wszystkie ataki zakończyły się niepowodzeniem[37].

Szablon:Osobny artykuł

Uniwersytet Warszawski w latach 1945–1989

Strajk studencki na UW w 1988

Po wojnie powrócono do nazwy Uniwersytet Warszawski. 16 grudnia 1945 roku[38] zajęcia rozpoczęło ponad 4000 studentów. Rozporządzeniem Rady Ministrów z 24 października 1949 zlikwidowano Wydziały: Lekarski i Farmaceutyczny, a w ich miejsce utworzono Akademię Lekarską (później Medyczną). W 1950 Wydział Humanistyczny podzielono na trzy wydziały: Filozoficzno-Społeczny, Historyczny i Filologiczny. W 1952 usunięto z uniwersytetu Wydział Weterynaryjny. W 1954 zlikwidowano Wydział Teologii Ewangelickiej i Wydział Teologii Katolickiej, wyodrębniając je i przekształcając odpowiednio w Chrześcijańską Akademię Teologiczną i Akademię Teologii Katolickiej.

Uniwersytet Warszawski był za czasów PRL ważnym ośrodkiem opozycyjnym. W latach 50. XX wieku z powodów politycznych od zajęć ze studentami odsunięci zostali m.in. Władysław Tatarkiewicz[39], Stanisław Ossowski[40] oraz Maria Ossowska[41]. W październiku 1966 Leszek Kołakowski wygłosił na UW wykład „Rozwój kultury polskiej w ostatnim 10-leciu”, za który wyrzucono go z PZPR. W marcu 1968 roku na uczelni doszło do masowych demonstracji studenckich. Z Uniwersytetu usunięto wówczas Stefana Żółkiewskiego, Zygmunta Baumana, Leszka Kołakowskiego, Bronisława Baczko i Marię Hirszowicz. W latach 1980–1981 działała komisja Senatu ds. analizy niewłaściwych decyzji personalnych władz UW podjętych w latach 1968–1980, której przewodniczył Klemens Szaniawski.

W 1980 utworzono Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego, które początkowo mieściło się w Pałacu Kazimierzowskim. W tym samym roku rektorem został Henryk Samsonowicz, który dwa lata później został usunięty ze stanowiska przez władze komunistyczne w czasie stanu wojennego. W tym okresie internowani byli też m.in. Andrzej Bogusławski, Klemens Szaniawski, doc. dr hab. Joanna Mantel-Niećko, doc. dr hab. Jadwiga Puzynina oraz doc. dr hab. Hanna Świda-Ziemba. W 1984 minister Benon Miśkiewicz zablokował wybór Klemensa Szaniawskiego na rektora[42].

Uniwersytet Warszawski po roku 1989

Budynek Biblioteki Uniwersyteckiej przy ul. Dobrej 56/66

W latach 1994–1998 na Powiślu budowano nowy gmach Biblioteki Uniwersyteckiej. Uroczyste otwarcie miało miejsce w 1999. Po wstąpieniu Polski do Unii Europejskiej Uniwersytet uzyskał wiele środków na inwestycje z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej. Wybudowano m.in. Centrum Nauk Biologiczno-Chemicznych, Centrum Nowych Technologii, pierwszą część gmachu wydziałów lingwistycznych[43].

W 2015 roku, na mocy porozumienia zawartego pomiędzy Polsko-Amerykańską Fundacją Wolności i Uniwersytetem Warszawskim, powstała Szkoła Edukacji PAFW i UW[44].

W 2016 roku Uniwersytet Warszawski obchodził 200. urodziny. Hasłem obchodów było „Dwa stulecia. Dobry początek”. Z tej okazji przez cały rok na uczelni odbywały się imprezy jubileuszowe, konferencje, spotkania, wystawy i wydarzenia artystyczne.

W 2016 uczelnia ogłosiła program wieloletni na lata 2016–2025, którego celami były: rozwój przedsięwzięć transdyscyplinarnych, większe umiędzynarodowienie uczelni, rozwój programu kształcenia przez całe życie, rozwój przedsiębiorczości akademickiej, wspieranie innowacyjnych form kształcenia i podnoszenie jakości życia publicznego[45].

W 2018 rektorzy Uniwersytetu Warszawskiego i Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego podpisali list intencyjny w sprawie utworzenia federacji. Obie uczelnie planowały wspólne prowadzenie wybranych badań, kierunków studiów, zajęć dydaktycznych oraz wspólne kształcenie doktorantów. Federacja UW i WUM rozpoczęłaby działalność w 2020[46].

W marcu 2020 roku rektor Uniwersytetu Warszawskiego Marcin Pałys zamknął, na okres od 10 marca do 14 kwietnia, uniwersytet dla wszystkich studentów, słuchaczy i pracowników w związku ze światową pandemią COVID-19[47].

W maju 2023 Uniwersytet został wyróżniony Odznaką Honorową „Zasłużony dla Mazowsza”[48].

Statystyki

W 2017 roku na uniwersytecie studiowało 45 430 studentów, 3041 doktorantów i 2992 słuchaczy studiów podyplomowych. Uniwersytet oferuje ponad 100 kierunków studiów. Na uczelni pracuje 7307 pracowników, w tym 3802 pracowników naukowych[49].

Wydziały

Siedziba Wydziału „Artes Liberales” i Dziekanat Wydziału Filozofii i Socjologii przy ul. Nowy Świat 69
Siedziba Wydziału Nauk Ekonomicznych przy ul. Długiej 44/50
Siedziba Wydziału Psychologii przy ul. Stawki 5/7

W skład Uniwersytetu Warszawskiego wchodzi 25 wydziałów[50]:

Inne podstawowe jednostki organizacyjne

Centrum Nowych Technologii

Międzywydziałowe jednostki organizacyjne

Ogólnouczelniane jednostki organizacyjne

Hol Główny Biblioteki

Jednostki prowadzące działalność gospodarczą

  • Biuro Ekspertyz Centrum Nauk Sądowych
  • Ośrodek Analiz Politologicznych Uniwersytetu Warszawskiego

Inne jednostki

Kampusy i budynki uczelniane

Fragment kampusu centralnego z Pałacem Kazimierzowskim (po prawej)
Auditorium Maximum
Budynek Porektorski

Kampus Główny

Władze uniwersytetu, znaczna część administracji i niektóre z wydziałów urzędują w zabytkowych gmachach przy Krakowskim Przedmieściu tworzących Kampus Główny (Teren Centralny). Główne wejście na teren kampusu prowadzi przez zabytkową Bramę Główną UW. Do budynków na tym terenie należą:

W okolicach Kampusu Głównego są zlokalizowane również inne budynki uniwersyteckie. Są to m.in.:

  • Nowy Świat 67 – siedziba instytutów: Nauk Politycznych i Polityki Społecznej
  • Nowy Świat 69 – budynek Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych, Wydziału Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii, Wydziału Prawa i Administracji oraz Kolegium Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych
  • Krakowskie Przedmieście 1 – siedziba Wydziału „Artes Liberales”, Instytutu Filologii Klasycznej Wydziału Polonistyki, Instytutu Prawa Międzynarodowego Wydziału Prawa i Administracji
  • Krakowskie Przedmieście 3 – siedziba Wydziału Filozofii
  • Karowa – Instytut Studiów Regionalnych i Globalnych WGiSR, Instytut Polonistyki Stosowanej (Karowa 20, budynek zajmowany razem z Domem Spotkań z Historią), Wydział Socjologii (Karowa 18)

Powiśle

U podnóża skarpy warszawskiej, poniżej kampusu głównego UW, nad brzegiem Wisły zlokalizowano pod koniec lat 90. XX wieku nową siedzibę Biblioteki Uniwersyteckiej (Dobra 56/66). W jej budynku znajdują się także pomieszczenia Wydziału Prawa i Administracji (Lipowa 4). Przy ulicy Bednarskiej znajdują się Sekcja Koreanistyki[57] Wydziału Orientalistycznego oraz Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii (i Akademickiego Radia Kampus) z siedzibą w budynku łazienek Teodozji Majewskiej, a przy ulicy Dobrej 55 część Wydziału Neofilologii oraz Wydziału Lingwistyki Stosowanej. W przyszłości planowana jest dalsza rozbudowa instytucji uniwersyteckich w tej części Powiśla.

Kampus Ochota

Budynki Wydziału Fizyki przy ul. Pasteura 5

W dzielnicy Ochota, na tzw. Kampusie Ochota, gdzie mieszczą się także placówki Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego i Polskiej Akademii Nauk, znajdują się:

Kampus Szturmowa

Budynek Wydziału Zarządzania przy ulicy Szturmowej 3

W rejonie ulic Smyczkowej i Szturmowej na Mokotowie (Służew) zlokalizowano szereg budynków uniwersyteckich. W szczególności swoje siedziby mają tu niektóre jednostki Wydziału Lingwistyki Stosowanej, Wydział Zarządzania, budynki Wydziału Fizyki oraz kilka jednostek niższego szczebla.

W budynku przy alei Niepodległości 22 nazywanym „Ośrodek Ksawerów” znajduje się szereg jednostek niższego szczebla, w tym Centrum Europejskie UW oraz Ośrodek Studiów Amerykańskich.

Inne lokalizacje

Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego

Większość pozostałych jednostek uczelni znajduje się w różnych częściach Śródmieścia:

Władze rektorskie

Rektorzy

Rektor i dziekani Szkoły Głównej Warszawskiej

Szablon:Układ wielokolumnowy

Byli prorektorzy

Szablon:Układ wielokolumnowy

Władze rektorskie w kadencji 2016–2020

Władze rektorskie w kadencji 2020–2024

Władze rektorskie w kadencji 2024–2028

Absolwenci i studenci (m.in.)

Szablon:Kategoria główna

Laureaci Nagrody Nobla
Prezydenci Rzeczypospolitej Polskiej
Premierzy Polski
  • Jan Kucharzewski (1876–1952) – absolwent Wydziału Prawa i Administracji (1898), premier rządu Królestwa Polskiego w latach 1917–1918 i ponownie w 1918
  • Leopold Skulski (1877–1940) – absolwent farmacji (1903), prezes Rady Ministrów w latach 1919–1920
  • Tadeusz Mazowiecki (1927–2013) – student Wydziału Prawa i Administracji (studiów nie ukończył), prezes Rady Ministrów w latach 1989–1991
  • Jan Olszewski (1930–2019) – absolwent Wydziału Prawa i Administracji (1953), prezes Rady Ministrów w latach 1991–1992
  • Jarosław Kaczyński (ur. 1949) – absolwent Wydziału Prawa i Administracji (1971), prezes Rady Ministrów w latach 2006–2007
  • Włodzimierz Cimoszewicz (ur. 1950) – absolwent Wydziału Prawa i Administracji (1972), prezes Rady Ministrów w latach 1996–1997
Politycy innych państw
  • Dawid Ben Gurion (1886–1973) – student w 1905, premier Izraela w latach 1948–1954 i 1955–1963
  • Icchak Szamir (1915–2012) – student Wydziału Prawa w 1935, premier Izraela w latach 1983–1984 i 1986–1992
  • Alpha Oumar Konaré (ur. 1946) – absolwent Wydziału Historycznego (1974), prezydent Mali w latach 1992–2002

Uniwersytet Warszawski w kulturze

Zobacz też

Szablon:Wikicytaty

Przypisy

  1. ↑ Szablon:Cytuj
  2. ↑ Szablon:Cytuj stronę
  3. ↑ Szablon:Cytuj
  4. ↑ Szablon:Cytuj
  5. ↑ Szablon:Cytuj
  6. ↑ Szablon:Cytuj stronę
  7. ↑ Szablon:Cytuj
  8. ↑ Szablon:Cytuj stronę
  9. ↑ Szablon:Cytuj
  10. ↑ Szablon:Cytuj
  11. ↑ Szablon:Cytuj
  12. ↑ Szablon:Cytuj stronę
  13. ↑ Szablon:Cytuj stronę
  14. ↑ Szablon:Cytuj stronę
  15. ↑ Szablon:Cytuj stronę
  16. ↑ Szablon:Cytuj stronę
  17. ↑ Szablon:Cytuj
  18. ↑ 18,0 18,1 Szablon:Cytuj stronę
  19. ↑ Szablon:Cytuj stronę
  20. ↑ Szablon:Cytuj
  21. ↑ Postanowienie naznaczające założenie Szkoły Głównej pod imieniem Królewskiego Uniwersytetu z dnia 7 (19) listopada 1816 r. – Dz.Pr.K.P. Tom XIII, Nr 51, s. 90–95.
  22. ↑ Szablon:Cytuj książkę
  23. ↑ Szablon:Cytuj stronę
  24. ↑ Szablon:Cytuj stronę
  25. ↑ Szablon:Cytuj stronę
  26. ↑ Postanowienie dozwalające Uniwersytetowi Warszawskiemu przyiąć nazwanie Uniwersytetu Królewsko-Alexandrowskiego z dnia 18 (30) marca 1830 r. – Dz.Pr.K.P. Tom XIII, Nr 51, s. 86–90.
  27. ↑ Szablon:Cytuj stronę
  28. ↑ Szablon:Cytuj
  29. ↑ Dekret Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 26 sierpnia 1935 r. o nadaniu Uniwersytetowi Warszawskiemu nazwy: „Uniwersytet Józefa Piłsudskiego w Warszawie” (Szablon:Dziennik Ustaw).
  30. ↑ Szablon:Cytuj
  31. ↑ Szablon:Cytuj książkę
  32. ↑ Szablon:Cytuj stronę
  33. ↑ Szablon:Cytuj książkę
  34. ↑ Szablon:Cytuj stronę
  35. ↑ Szablon:Cytuj stronę
  36. ↑ Irena Ćwiertnia-Sitowska, Studia medyczne w latach 1941–1949, w: Wspaniali i niezapomniani (cz. 3). Studia medyczne w latach 1941–1949; Nasi nauczyciele, puls, Miesięcznik Okręgowej Izby Lekarskiej w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza, Numer 2011-05.
  37. ↑ Szablon:Cytuj książkę
  38. ↑ Szablon:Cytuj książkę
  39. ↑ Szablon:Cytuj stronę
  40. ↑ Szablon:Cytuj stronę
  41. ↑ Szablon:Cytuj stronę
  42. ↑ Szablon:Cytuj stronę
  43. ↑ Szablon:Cytuj
  44. ↑ Szablon:Cytuj
  45. ↑ Szablon:Cytuj
  46. ↑ Szablon:Cytuj
  47. ↑ Szablon:Cytuj
  48. ↑ Szablon:Cytuj
  49. ↑ Szablon:Cytuj stronę
  50. ↑ Szablon:Cytuj
  51. ↑ Szablon:Cytuj
  52. ↑ Szablon:Cytuj
  53. ↑ Szablon:Cytuj
  54. ↑ Szablon:Cytuj
  55. ↑ Szablon:Cytuj
  56. ↑ Szablon:Cytuj
  57. ↑ Szablon:Cytuj
  58. ↑ Szablon:Cytuj stronę
  59. ↑ Szablon:Cytuj stronę
  60. ↑ Szablon:Cytuj stronę
  61. ↑ Szablon:Cytuj stronę

Błąd rozszerzenia cite: Znacznik <ref> o nazwie „uwedu”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.
Błąd rozszerzenia cite: Znacznik <ref> o nazwie „strona na QS”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Szablon:Uniwersytet Warszawski Szablon:Rektorzy Uniwersytetu Warszawskiego Szablon:Uczelnie w Warszawie Szablon:Uniwersytety w Polsce Szablon:Uczelnie badawcze w Polsce

Szablon:Kontrola autorytatywna

Źródło: „https://pl.wiki.beta.math.wmflabs.org/w/index.php?title=Uniwersytet_Warszawski&oldid=284”