Udarność

Młot Charpy’ego

Udarność – odporność materiału na pękanie przy obciążeniu dynamicznym. Udarność określa się jako stosunek pracy potrzebnej do złamania znormalizowanej próbki z karbem do pola powierzchni przekroju poprzecznego tej próbki w miejscu karbu:

$U=\frac{L}{A}$

U – udarność,

L – praca potrzebna do złamania znormalizowanej próbki z karbem,

A – pole powierzchni przekroju poprzecznego próbki w miejscu karbu.

Udarność materiałów kruchych jest mała, a ciągliwych duża.

Miarą udarności zgodnie z PN jest stosunek energii zużytej na złamanie próbki za pomocą jednorazowego uderzenia do pola przekroju poprzecznego próbki w miejscu karbu:

$KC=\frac{K}{S}\left[\frac{\text{J}}{{\text{mm}}^2}\right]$

KC – udarność [J/mm²],

K – praca uderzenia [J],

S – pole powierzchni początkowej przekroju poprzecznego próbki w miejscu karbu [mm²].

Próby udarowe wykonuje się w celu określenia wpływu prędkości obciążenia i odkształcenia na własności mechaniczne materiałów przy obciążeniach dynamicznych. Wzrost prędkości obciążenia powoduje podwyższenie granicy plastyczności i wytrzymałości materiału oraz zmniejszenie odkształceń plastycznych. Materiał staje się bardziej kruchy.

Do wykonywania tych badań wykorzystuje się urządzenia umożliwiające przyłożenie dużej siły w krótkim czasie, zwane najczęściej młotami udarowymi. Najczęściej spotykanym urządzeniem jest młot Charpy’ego.

Bibliografia

• Aneta Mikulska, Wpływ składu chemicznego na udarność staliwa typu Cr-Mo-V-Cu-Ni w ujemnej temperaturze w Logistyce
• Szablon:Cytuj książkę