Twierdzenie o aproksymacji symplicjalnej

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

W topologii algebraicznej twierdzenie o aproksymacji symplicjalnej mówi, że dowolne przekształcenie ciągłe między realizacjami kompleksów symplicjalnych da się dobrze przybliżyć przez odwzorowanie symplicjalne.

Definicje

Gwiazdą wokół wierzchołka dla danego wierzchołka s kompleksu symplicjalnego K nazywamy podkompleks składający się z wszystkich simpleksów K, które zawierają wierzchołek s. Gwiazdę wokół wierzchołka s oznaczamy St(s).

Aproksymacją symplicjalną funkcji ciągłej g:|K||L| nazywamy takie odwzorowanie symplicjalne f:KL (tj. takie, odwzorowanie wierzchołków f:KL. że jeśli sympleks σK jest sympleksem to f(σ) jest sympleksem w L), że spełniony jest następujący warunek:

v:g(St(v))St(f(v)).

Treść twierdzenia

Niech K będzie skończonym kompleksem symplicjalnym, a f:|K||L| odwzorowaniem ciągłym. Wówczas istnieje takie n0 oraz odwzorowanie symplicjalne g:K(n)L będące aproksymacją symplicjalną f, gdzie K(n) jest n-tym podziałem barycentrycznym kompleksu K.

Zastosowania

Jeśli K jest kompleksem symplicjalnym o wymiarze n, a L jest kompleksem symplicjalnym o wymiarze m oraz n<m, to z twierdzenia o aproksymacji symplicjalnej wynika, że dla dowolnej ciągłej funkcji f:|K||L| istnieje homotopijne z nią odwzorowanie g, które nie jest suriekcją. W szczególności, wszystkie funkcje ciągłe 𝕊n𝕊m dla n<m są nieistotne (tj. homotopijne z odwzorowaniem stałym), bo ich obraz zawiera się w pewnej sferze z wyjętym punktem, a ta jest ściągalna.

Bibliografia