Twierdzenie Toeplitza

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Twierdzenie Toeplitza (nazywane również twierdzeniem Toeplitza o regularnym przekształceniu ciągu) zostało sformułowane w 1911 roku przez matematyka niemieckiego Ottona Toeplitza[1]. Mówi ono o zbieżności szeregu powstałego przez pewne przekształcenie zbieżnego ciągu liczb rzeczywistych.

Przykład

Zachodzi następujące twierdzenie

Niech (tn) będzie zbieżnym do t ciągiem liczb rzeczywistych. Wtedy zbieżny jest również ciąg (t1+t2++tnn) i ma granicę równą t.

Dowód. Skoro tnt dla n, to dla dowolnego ε>0 istnieje liczba naturalna k, taka że |tnt|<ε, dla n>k. Stąd tε<ti<t+ε dla i=k+1,k+2,,n. Sumując stronami powyższe nierówności, a następnie dzieląc przez nk otrzymujemy

(*)   tε<tk+1+tk+2++tnnk<t+ε.

Ponadto oczywiście t1+t2++tkn0 gdy n, co w połączeniu z (*) implikuje tezę.

Zauważmy, że wyrazy ciągu (t1+t2++tnn) możemy zapisać jako k=1n1ntk. Naturalnym wydaje się pytanie, kiedy ciągi (sn) o wyrazach postaci sn=k=1nak,ntk będą zbieżne i czy ich granicą będzie t.

Twierdzenie Toeplitza

Niech (ak,n) będzie nieskończonym układem liczb rzeczywistych, przy czym 1kn. Ponadto niech (tn) będzie zbieżnym ciągiem liczb rzeczywistych o granicy t. Jeśli spełnione są poniższe warunki

(1)   ak,n0 dla n i dowolnie ustalonej liczby naturalnej k,
(2)   k=1nak,n1 dla n,
(3)   k=1n|ak,n|M dla pewnej liczby M>0 oraz wszystkich n,

to ciąg (sn), określony wzorem sn=k=1nak,ntk dla n1 jest zbieżny do t.

Twierdzenie odwrotne

Zachodzi również twierdzenie odwrotne.

Niech (ak,n) będzie nieskończonym układem liczb rzeczywistych, przy czym 1kn. Jeśli dla każdego zbieżnego ciągu liczb rzeczywistych (tn), ciąg (sn) określony wzorem sn=k=1nak,ntk jest zbieżny do granicy ciągu (tn), to

(1)   ak,n0 dla n i dowolnie ustalonej liczby naturalnej k,
(2)   k=1nak,n1 dla n,
(3)   istnieje liczba M>0, taka że k=1n|ak,n|M dla wszystkich n.

Przypisy

Szablon:Przypisy

  1. O. Toeplitz, Über die lineare Mittelbildungen, Prace mat.-fiz., 22, strony 113-118.