Stopień dysocjacji

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Stopień dysocjacji – stosunek liczby moli cząsteczek danego związku chemicznego, które uległy rozpadowi na jony (C) do łącznej liczby moli cząsteczek tego związku, znajdującego się w roztworze, fazie gazowej lub stopie, w którym zaszło zjawisko dysocjacji elektrolitycznej (C0):

α=CC0.

Zależy on od:

  • struktury związku, dla którego ten stopień jest ustalany,
  • rodzaju rozpuszczalnika,
  • obecności w roztworze innych związków zdolnych do dysocjacji,
  • stężenia roztworu (na ogół wzrasta w miarę rozcieńczania roztworu),
  • temperatury (na ogół nieco wzrasta wraz ze wzrostem temperatury).

Dla słabych elektrolitów binarnych znając stężenie i stopień dysocjacji można obliczyć przybliżoną wartość stałej dysocjacji korzystając z prawa rozcieńczeń Ostwalda[1][2]:

K=α2C1α,

gdzie:

  • α – stopień dysocjacji,
  • C – stężenie elektrolitu.

Dla bardzo słabych elektrolitów (α « 1) wzór można uprościć do postaciSzablon:R:

K=α2C.

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Przypisy