Solenoid

Solenoid

Solenoid – cewka powietrzna (bez rdzenia magnetycznego) o jednej warstwie uzwojenia, służąca do wytwarzania jednorodnego pola magnetycznegoSzablon:R.

Stosowany jest tam, gdzie wymagane są niewielkie indukcyjności lub wysokie napięcia.

Pole magnetyczne solenoidu

Linie pola magnetycznego w solenoidzie (widok przekroju)

Wartość natężenia pola magnetycznego w długim solenoidzie (to znaczy takim, którego długość jest dużo większa niż jego średnica) jest opisana równaniem:

$H=\frac{N\cdot I}{L},$

gdzie:

• $H$ – natężenie pola [A/m],
• $N$ – liczba zwojów cewki (jedn. bezwymiarowa),
• $I$ – natężenie prądu elektrycznego płynącego przez cewkę [A],
• $L$ – długość cewki [m].

Wewnątrz solenoidu pole jest relatywnie duże, natomiast na zewnątrz pole jest małe, dla nieskończenie długiego solenoidu pole na zewnątrz byłoby równe zero. Linie pola przebiegają podobnie jak w magnesie sztabkowym.

Bibliografia

• Szablon:Cytuj książkę