Seria Bracketta

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Przejścia elektronów w poszczególnych seriach

Seria Bracketta – seria widm powstająca w wyniku emisji fotonów przez elektron w atomie wodoru przechodzący z wyższego orbitalu na orbital 4 (seria N).

Serię opisał jako pierwszy Amerykanin Frederick Sumner Brackett w 1922[1].

Długości fal tej serii to od 1459 do 4051 nm. Znajdują się one wszystkie w podczerwieni.

Wzór Rydberga dla serii Bracketta ma postać:

1λ=R(1421n2)(R=1,0974107m1)

Gdzie n to kolejne liczby naturalne poczynając od 5 (n = 5, 6, 7,...). Linia α odpowiada n = 5, a granica serii odpowiada granicy wyrażenia dla n dążącego do nieskończoności.

Inne serie widmowe w atomie wodoru to, według orbitalu docelowego:

  1. seria Lymana
  2. seria Balmera
  3. seria Paschena
  4. seria Bracketta
  5. seria Pfunda
  6. seria Humphreysa

Przypisy

Szablon:Przypisy

Szablon:Kontrola autorytatywna