Prawo Malusa

Prawo Malusa – prawo odkryte przez francuskiego fizyka Malusa określające natężenie światła spolaryzowanego po przejściu przez polaryzator.

Natężenie światła spolaryzowanego liniowo po przejściu przez idealny polaryzator optyczny jest równe iloczynowi natężenia światła padającego i kwadratu cosinusa kąta między płaszczyzną polaryzacji światła padającego a płaszczyzną polaryzacji światła po przejściu przez polaryzator:

$I=I_0{\cos }^2\theta ,$

gdzie:

$I_0$ – natężenie światła padającego,

$\theta$ – kąt między płaszczyzną polaryzacji światła padającego i płaszczyzną polaryzacji polaryzatora.

Prawo to wynika z faktu, że przez polaryzator przechodzi tylko składowa wektora natężenia pola elektrycznego fali elektromagnetycznej zrzutowana na kierunek polaryzacji polaryzatora:

$E=E_0\cos \theta .$

Natomiast natężenie fali jest proporcjonalne do kwadratu jej amplitudy.

Gdy na idealny polaryzator pada światło niespolaryzowane, to wychodzące z niego światło spolaryzowane ma dwukrotnie mniejsze natężenia w porównaniu do światła padającego

$I=\frac{I_0}{2}.$

Zależność ta wynika z tego, że średnia wartość ${\cos }^2\theta$ jest równa $\frac{1}{2}.$

W rzeczywistych polaryzatorach natężenie światła jest mniejsze z powodu pochłaniania światła w materiale polaryzatora.

Zobacz też

• filtr polaryzacyjny

Bibliografia

• Szablon:Cytuj książkę
• Andrzej Januszajtis, Fizyka dla politechnik, t. III Fale, Warszawa 1991, Państwowe Wydawnictwo Naukowe PWN, Szablon:ISBN.
• Szablon:Cytuj książkę