Papirus 98
Szablon:Manuskrypt infobox Papirus 98 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – wczesny grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie zwoju na papirusie. Paleograficznie datowany jest na II wiek. Zawiera fragmenty Apokalipsy św. Jana.
Opis
Zachowały się tylko fragmenty jednej karty Apokalipsy św. Jana (1,13-2,1)[1]. Oryginalna karta miała rozmiary 15 na 16 cm. Tekst pisany jest w 20 linijkach na stronę, 38-42 liter w linijce[2].
Siedem pisane jest skrótem. Zawiera błąd dittografii w pierwszej linijce tekstu – περι̣εζωσμμ̣εν̣ον zamiast περιεζωσμενον[2].
Tekst
Fragment jest zbyt krótki by móc ustalić jego tradycję tekstualną. Tekst kilkakrotnie odbiega od tekstu współczesnych wydań krytycznych (NA27, UBS4)[2].
W Ap 1,18 brakuje frazy και ο ζων podobnie jak w starołacińskim Codex Gigas oraz niektórych rękpisach Wulgaty. Jest jedynym greckim rękopisem niezawierającym tej frazy[3].
Historia
Rękopis prawdopodobnie powstał w Egipcie. Tekst rękopisu opublikował D. Hagedorn w 1992 roku[4]. INTF umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 98[1].
Rękopis datowany jest przez INTF na II wiek[1][2].
Cytowany jest w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu (NA27).
Obecnie przechowywany jest w Institut Français d’Archéologie Orientale (P. IFAO inv. 237b [+a]) w Kairze[1].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- D. Hagedorn, P.IFAO II 31: Johannesapokalypse 1,13-20, Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik 92 (1992), pp. 243–247.
- Szablon:Cytuj książkę