Papirus 79
Szablon:Manuskrypt infobox Papirus 79 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na VII wiek. Zawiera fragmenty Listu do Hebrajczyków.
Opis
Zachowały się tylko fragmenty Listu do Hebrajczyków (10,10-12.28-30)[1].
Tekst
Tekst grecki kodeksu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii II[1].
Historia
Tekst rękopisu opublikowany został przez Kurta Treu w 1966 roku[2]. Aland umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 79[3].
Rękopis datowany jest przez INTF na VII wiek[1].
Jest cytowany w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu (NA27, UBS4).
Obecnie przechowywany jest w bibliotece Staatliche Museen zu Berlin (Inv. no. 6774) w Berlinie[1].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Kurt Treu, Neue neutestamentliche Fragmente der Berliner Papyrussammlung, Archiv für Papyrusforschung 18 (Berlin: 1966), pp. 37–48.
- M. Mees, Einige Verse aus den Hebräerbrief nach einem neugefundeten Papyrus, Orient Press I (Rome: 1970), pp. 43–46.
- G. H. R. Horsley, New Documents Illustrating Early Christianity 2 (Macquarie University, 1982) pp. 125–140.
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Szablon:Cytuj książkę
- ↑ Kurt Treu, Neue neutestamentliche Fragmente der Berliner Papyrussammlung, Archiv für Papyrusforschung 18 (Berlin: 1966), pp. 37-48.
- ↑ Szablon:Cytuj książkę