Papirus 59
Szablon:Manuskrypt infobox Papirus 59 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na VII wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Jana.
Opis
Zachowały się jedynie fragmenty Ewangelii Jana (1,26.28.48.51; 2,15-16; 11,40-52; 12,25.29.31.35; 17,24-26; 18,1-2.16-17.22; 21,7.12-13.15.17-20.23)[1].
Tekst
Tekst grecki rękopisu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną, z bizantyjskimi naleciałościami. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii III[1].
Historia
Tekst rękopisu opublikowali L. Casson, orazd E. L. Hettich w 1946 roku[2]. Aland umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 59[3].
Rękopis datowany jest przez INTF na VII wiek[1].
Obecnie przechowywany jest w Morgan Library & Museum (P. Colt 3) w Nowym Jorku[1].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- L. Casson, and E. L. Hettich, Excavations at Nessana II, Literary Papyri (Princeton: 1946), pp. 79–93.
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Szablon:Cytuj książkę
- ↑ L. Casson, and E. L. Hettich, Excavations at Nessana II, Literary Papyri (Princeton: 1946), pp. 79-93.
- ↑ Szablon:Cytuj książkę