Papirus 37

Szablon:Manuskrypt infobox Papirus 37 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem ${𝔓}^{37}$ – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na III/IV wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Mateusza.

Opis

Zachowały się jedynie fragmenty kodeksu z tekstem Ewangelii Mateusza 26,19-52. Oryginalne karty miały rozmiar 12 na 22 cm, tekst pisany w jednej kolumnie na stronę, 33 linijek w kolumnie, 40-50 liter w linii. Nomina sacra pisane są skrótami (ΚΕ ΙΗΣ ΠΝΑ ΙΗΣΥ).

Rękopis sporządzony został przez rękę wprawioną w pisaniu dokumentówSzablon:R.

Tekst

Tekst grecki rękopisu reprezentuje tekst zachodni. Kurt Aland określił jego tekst jako „wolny” i zaklasyfikował do kategorii ISzablon:R. Tekst często jest zgodny z tekstem papirusu ${𝔓}^{45}$Szablon:R.

Historia

Fragmenty rękopisu odkryto w Fajum. Tekst rękopisu opublikowany został przez Henry'ego A. Sandersa w 1926 roku, następnie przez Schofielda. Ernst von Dobschütz umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 37.

Aland datował rękopis jest na III, albo IV wiekSzablon:R. Comfort na połowę III wiekuSzablon:R.

Obecnie przechowywany jest w bibliotece Uniwersytetu w Michigan (Inv. no. 1570)Szablon:R.

Zobacz też

• Lista kodeksów papirusowych Nowego Testamentu
• Papirus 38

Bibliografia

• Sanders, Henry A., An Early Papyrus Fragment of the Gospel of Matthew in the Michigan Collection, Harvard Theological Review. vol. 19. 1926, pp. 215–226.
• E. von Dobschuetz, ZNW 25 (1926) p. 301.
• Ellwood M. Schofield, The Papyrus Fragments of the Greek New Testament, Southern Baptist Theological Seminary, Louisville, 1936, ss. 259-265.
• Philip W. Comfort and David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, ss. 141-143.

Linki zewnętrzne

• verso
• recto