Papirus 35

Szablon:Manuskrypt infobox Papirus 35 (według numeracji Gregory-Aland), ε 14 (von Soden), oznaczany symbolem ${𝔓}^{35}$ – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na III wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Mateusza.

Opis

Zachowały się jedynie fragmenty kodeksu z tekstem Ewangelii Mateusza 25,12-15.20-23. Oryginalne karty miały rozmiar 26 na 15 cm, tekst pisany w jednej kolumnie na stronę, 30 linijek w kolumnie. Nomina sacra pisane były skrótami.

Tekst

Tekst grecki rękopisu reprezentuje tekst aleksandryjski, Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii ISzablon:R. Tekst jest niemal całkowicie zgodny z Kodeksem Watykańskim, bliski dla Kodeksu SynajskiegoSzablon:R.

Historia

Fragmenty rękopisu odkryto w Fajum. Tekst rękopisu opublikowany został przez Ermenegildo Pistelli w 1912 roku, następnie przez Schofielda. Ernst von Dobschütz umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 35.

Początkowo rękopis datowany był na wiek VII (Pistelli). Aland redatował go na wiek IVSzablon:R, natomiast Roberts i Skeat na III wiek. Za III wiekiem opowiedział się paleograf Philip Comfort w 2001 rokuSzablon:R. Styl pisma jest bliski dla ${𝔓}^{40}$, który początkowo datowany był na koniec VI wieku, a później został redatowany do III wiekuSzablon:R.

Obecnie przechowywany jest w Bibliotece Laurenziana (PSI 1), we FlorencjiSzablon:R.

Zobacz też

• Lista kodeksów papirusowych Nowego Testamentu

Bibliografia

• E. Pistelli, Papiri greci e latini della Società Italiana I (Florence 1912), ss. 1-2.
• Ellwood M. Schofield, The Papyrus Fragments of the Greek New Testament, Southern Baptist Theological Seminary, Louisville, 1936, ss. 253-255.
• Philip W. Comfort and David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, ss. 138-139.