Papirus 33

Szablon:Manuskrypt infobox Papirus 33 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem ${𝔓}^{33}$ – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na VI wiek. Zawiera kilka fragmentów Dziejów Apostolskich.

Opis

Zachowały się jedynie fragmenty kodeksu z tekstem Dziejów Apostolskich 7,6-10.13-18; 15,21-24.26-32Szablon:R.

Tekst

Tekst grecki rękopisu reprezentuje tekst aleksandryjski, Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii IISzablon:R.

Historia

Tekst rękopisu opublikował Karl Wessely w 1912 roku, następnie Sanz oraz Schofield. Ernst von Dobschütz umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 33. Inny fragment tego kodeksu został skatalogowany pod numerem 58, okazało się jednak później, że należał do tego samego rękopisu.

Rękopis datowany jest na wiek VISzablon:R.

Obecnie przechowywany jest w Austriackiej Bibliotece Narodowej (Pap. G. 17973, 26133, 35831, 39783), w WiedniuSzablon:R.

Zobacz też

• Lista kodeksów papirusowych Nowego Testamentu

Bibliografia

• Karl Wessely, Studien zur Paläographie und Papyruskunde XII, (Leipzig 1912), p. 245.
• Ellwood M. Schofield, The Papyrus Fragments of the Greek New Testament, Southern Baptist Theological Seminary, Louisville, 1936, pp. 242–245.