Odwodnienie hipertoniczne
Szablon:Choroba infobox Odwodnienie hipertoniczne – zaburzenie gospodarki wodnej, w którym dochodzi do niedoboru wody w organizmie, przebiegające z podwyższoną molalnością płynów ustrojowych, czyli ich hipertonią.
Przyczyny
- pobór niewystarczającej ilości wody u osób nieprzytomnych lub z zaburzeniami połykania
- utrata wody ubogiej w elektrolity, co zdarza się przy hiperwentylacji
- utrata hipotonicznych płynów w moczówce prostej
- nadmierna diureza osmotyczna występująca w przypadku hiperglikemii doprowadzającej do glukozurii
Objawy
Objawy są zależne od stopnia odwodnienia komórek ośrodkowego układu nerwowego oraz szybkości narastania odwodnienia:
- uczucie silnego pragnienia;
- znaczna suchość błon śluzowych oraz skóry, doprowadzająca do utraty sprężystości skóry, tzw. „skóra plastelinowata”;
- splątanie, omamy zależne od stopnia odwodnienia komórek OUN;
- tachykardia;
- oliguria;
- hipertermia.
W związku z hipertonią płynów ustrojowych, powstaje gradient osmotyczny, który pogłębia odwodnienie wewnątrzkomórkowe i dlatego ten typ odwodnienia doprowadza do większego stopnia odwodnienia komórek niż w odwodnieniu izotonicznym. W badaniach dodatkowych stwierdza się hipernatremię oraz podwyższenie stężenia kreatyniny.
Leczenie
Leczenie polega na podawaniu drogą doustną płynów niezawierających elektrolitów (na przykład niesłodzona herbata), a w przypadku konieczności uzupełnienia płynów drogą pozajelitową stosuje się płyny hipotoniczne (0,45% roztwór NaCl). Niedobór wody w organizmie, a więc objętość płynu do przetoczenia wyznacza się ze wzoru:
Zobacz też
- odwodnienie hipotoniczne
- przewodnienie hipertoniczne
- przewodnienie hipotoniczne
- przewodnienie izotoniczne