Metaball

1. Wpływ dwóch „dodatnich” obiektów metaball na siebie (sumowanie).
2. Wpływ „ujemnej” kuli na „dodatnią” przez tworzenie wgłębienia w „dodatniej” kuli (odejmowanie).

Metaball – obiekty w grafice komputerowej, przypominające wyglądem twory organiczne. Technika renderowania obiektów metaball została wynaleziona przez Jima Blinna we wczesnych latach 80. W ogólności definiuje się jako obiekty dowolnego wymiaru, a więc jako funkcje w dziedzinie odpowiedniej liczby wymiarów, choć najczęściej stosuje się trój- i dwuwymiarowe implementacje (popularne w demach z lat 90.). Elementem definicji jest wartość progowa (wielowymiarowej) objętości obiektu; w przypadku trójwymiarowym, gdzie $i$-ty metaball opisany jest funkcją postaci ${\mathrm{m}\mathrm{e}\mathrm{t}\mathrm{a}\mathrm{b}\mathrm{a}\mathrm{l}\mathrm{l}}_i(x,y,z),$ ma ona postać

$\sum _{i=0}^n{\mathrm{m}\mathrm{e}\mathrm{t}\mathrm{a}\mathrm{b}\mathrm{a}\mathrm{l}\mathrm{l}}_i(x,y,z)⩽\text{próg}$

i określa czy objętość zamknięta przez powierzchnię zdefiniowaną przez $n$ obiektów metaball jest wypełniana w $(x,y,z),$ czy nie.

Metaball są jednym ze sposobów tworzenia obiektów trójwymiarowych; modelowanie obiektów za ich pomocą (oraz obiektów metaedge) możliwe jest np. w programach: LightWave 3D lub darmowym Blender.

Interakcja dodatnia między dwoma dwuwymiarowymi obiektami metaball o różnych kolorach, stworzona w programie Bryce: dwa małe obiekty metaball łączą się w jeden większy.

Zobacz też

• marching cubes