Magneton jądrowy

Magneton jądrowy (symbol μ_N) – stała fizyczna o wymiarze momentu magnetycznego. Zdefiniowany jest jako:

${\mu }_{\mathrm{N}}=\frac{e\hslash }{2m_p},$

gdzie:

$e$ – ładunek elementarny,

$\hslash$ – zredukowana stała Plancka,

$m_p$ – masa spoczynkowa protonu.

W układzie SI jego wartość wynosi:

μ_N = 5,050 783 7461(15) × 10⁻²⁷ J·T⁻¹.

Magneton jądrowy jest naturalną jednostką służącą do wyrażania magnetycznego momentu dipolowego ciężkich cząstek takich jak nukleony i jądra atomowe. Natomiast moment dipolowy elektronu, o wiele większy ze względu na większy stosunek ładunku do masy, jest wyrażany w magnetonach Bohra, μ_B,

1 μ_B ≈ 1836 μ_N.