Kostka (teoria grafów)

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szablon:Inne znaczenia

Projekcja sześcianu z wierzchołkami opisanymi ciągami binarnymi
3-kostka Q3

Kostka, k-kostka[1] – w teorii grafów, graf, którego wierzchołki odpowiadają ciągom binarnym długości k i którego krawędzie łączą ciągi różniące się dokładnie jednym wyrazem. Oznaczany symbolem Qk[1].

Graf Qk jest regularny stopnia k, ma 2k wierzchołków i k2k1 krawędzi[1].

W niektórych superkomputerach topologia połączeń między procesorami przyjmuje postać k-kostki[2].

Własności

Każda kostka jest grafem dwudzielnym, czyli takim, którego liczba chromatyczna to 2. Poprawne kolorowanie kostki dwoma kolorami można otrzymać, kolorując wierzchołki, których ciągi zawierają parzystą liczbę jedynek, jednym kolorem, a pozostałe wierzchołki drugim kolorem[3].

Graf Qk jest k-spójny wierzchołkowo. Oznacza to, że aby przestał być spójny, trzeba z niego usunąć co najmniej k wierzchołków. Podobnie Qk jest k-spójny krawędziowo, czyli po usunięciu dowolnego podzbioru co najwyżej k1 krawędzi pozostanie spójny[3].

K-kostka jest grafem hamiltonowskim dla k2[3]. Cyklowi Hamiltona w Qk odpowiada kod Graya dla k-bitowych ciągów binarnych[4].

K-kostka ma dokładnie Szablon:Wzór drzew rozpinających[3].

Planarność i liczba przecięć

K-kostki są planarne jedynie dla k3. Dla k>3 graf Qk jest genusu Szablon:Wzór Liczba przecięć grafu Q4, rozumiana jako najmniejsza możliwa liczba par krawędzi, które muszą się przeciąć, gdy narysujemy ten graf na płaszczyźnie, jest równa 8. O liczbie przecięć cr(Q5) wiadomo, że jest nie większa niż 56[3].

W 1973 roku Paul Erdős i Richard Guy postawili hipotezę, że[5][6] Szablon:Wzór

Hipoteza ta jest jednak fałszywa, ponieważ znaleziono płaskie rysunki Q7 o mniej niż 1760 przecięciach[6].

W 1991 roku Tom Madej wykazał następujące górne ograniczenie liczby przecięć grafu Qk[6][7]: Szablon:Wzór Z kolei w 1993 roku liczbę tę ograniczono z dołu[6][8]: Szablon:Wzór

Przypisy

Szablon:Przypisy

Linki zewnętrzne

Szablon:MathWorld