Kąt graniczny

Kąt graniczny – maksymalny kąt, pod jakim promień świetlny może padać na granicę ośrodków ulegając przy tym załamaniu. Występuje tylko w sytuacji, gdy światło rozchodzące się w ośrodku o współczynniku załamania $n_1$ pada na granicę z ośrodkiem o współczynniku załamania $n_2,$ takim że $n_2<n_1.$

Przy wzroście kąta padania promienia powyżej wartości kąta granicznego, promień nie załamuje się i pojawia się efekt całkowitego wewnętrznego odbicia.

Wartość kąta granicznego można obliczyć ze wzoru Snelliusa, podstawiając za kąt załamania 90°:

$\frac{\sin {\phi }_{gr}}{\sin 90^{\circ }}=\frac{n_2}{n_1},$

a zatem:

${\phi }_{gr}=\arcsin \left(\frac{n_2}{n_1}\right),$

gdzie $n_2$ jest współczynnikiem załamania ośrodka, od którego światło się odbija.